Advent

“Er zullen tekenen zijn... Volkeren zullen in angst verkeren... De mensen zullen het besterven van schrik...”

Wel een leuke tekst om dit nieuwe ker­ke­lijk jaar mee te beginnen! Op nieuw­jaars­dag wensen we elkaar ge­woon­lijk een zalig en gelukkig nieuw­jaar, maar aan het begin van dit li­tur­gisch jaar klinkt het heel wat min­der als een uit­no­di­ging om de toe­komst roos­kleu­rig in te zien.

Nieuwe varianten

Toch is het beeld dat door het evan­ge­lie werd opge­roe­pen, in de beide laatste jaren wel dich­ter­bij ons komen staan: schrik, span­ning en onrust zijn in onze samen­le­ving meer aanwe­zig nu de Corona-pandemie zo grillig tekeer gaat. Avond aan avond wor­den we gecon­fron­teerd met cijfers over het verloop, ver­wach­tingen over de opkomst van nieuwe virus-varianten en opinies over de beste strategie. En inder­daad, die feiten en ver­wach­tingen brengen bij velen span­ning en schrik teweeg. Maar we zou­den daarbij niet moeten vergeten dat zoveel lan­den en zoveel mensen in onze wereld veel slechter af zijn dan wij.

Reactance

Ie­der­een rea­geert weer anders op de situatie waarin we verkeren: er zijn mensen die er gestresst en angs­tig van wor­den, er zijn mensen die meer gaan drinken of te veel gaan eten, er zijn anderen die hun eigen vrij­heid sterk gaan verde­digen, omdat die naar hun aanvoelen bedreigd wordt door alles wat moet. “Reactance” wordt dat genoemd.

Verzet

Som­mi­ge mensen ver­zet­ten zich niet alleen ver­baal tegen de over­heids­maat­re­ge­len, maar wer­den helaas ook geweld­da­dig met rellen en vernielingen, zoals we vorige week hebben gezien. Ik denk dat we het er wel over eens kunnen zijn dat dit geweld geen goede manier is om je mening te uiten.

Maar wat dan wel? Moet je je dan alleen maar laten mee­ne­men door de span­ning en schrik van alles wat over ons heen komt en daardoor je leven laten bepalen? Moet je je laten intimi­de­ren?

Adviezen van Jezus

Het evan­ge­lie wijst ons vandaag een andere weg. Jezus geeft ons ver­schil­lende adviezen in het gedeelte dat we hebben gelezen.

Het eerste advies begint met een per­spec­tief, een uit­zicht: “Dan zullen zij de Mensen­zoon zien komen op een wolk, met macht en grote heer­lijk­heid”. Als dat begint: richt je dan op, hef je hoofd omhoog, je verlos­sing is nabij.

Dat is het eerste advies voor wie in een situatie van angst en ver­war­ring ver­keert: richt je op, kijk naar voren, kijk vooruit.

Is het zover?

Niet dat je moet ver­wach­ten dat de weder­komst van de Heer on­mid­del­lijk gaat gebeuren, die Mensen­zoon komt niet meteen. Zeker, er zijn genoeg zoge­naamde profeten die allerlei voorspellingen doen over het einde der tij­den, maar hier geldt maar één woord van Jezus: we kennen dag noch uur (Mt. 25, 13). We moeten alleen zorgen dat we er klaar voor zijn, ons koffertje klaar voor de laatste reis. Wanneer de Heer komt, dat weten we niet, maar het maakt ons leven mooi dat we uit mogen zien, naar die dag waarop Hij voor ons komt, aan het einde van ons leven, of aan het einde van de tij­den.

Is er per­spec­tief?

Beginnen ze weer over Corona? We hebben een per­spec­tief dat ver­der reikt, Corona is geen eind­sta­tion. Het eind­sta­tion is een andere krans, die de goede God ons om zal hangen om ons leven te bekronen. Het per­spec­tief is dat we op weg zijn naar geluk; naar vreugde en vrede, vol­tooi­ing. Mensen mogen praten over Corona zoveel als ze willen, maar ons uit­zicht en ons per­spec­tief is een leven zon­der ziekte, zon­der dood, dat is een goede, liefde­volle God en Vader die daar op ons wacht en dat kan ons nu al helpen om de vrede en vreugde te bewaren in de Pandemie. Dit is niet alles, gelukkig is er méér!

Hoe kom je erdoor?

De andere adviezen van dit evan­ge­lie staan in dezelfde lijn: Wat doet je pijn, wat houdt je bezig? Laat je geest niet af­ge­stompt wor­den door de drank of door de zorgen, door alles wat alleen maar verdooft, maar bidt en wees waak­zaam. Als je kunt leven met God aan je zijde, sta je nooit alleen; als je over kunt geven en los kunt laten, als je kunt ver­trouwen en je kunt toe­ver­trou­wen aan die Ene die ons het leven heeft gegeven en die ook onze toe­komst is, dan heb je bij stormen en pandemieën een houvast, een baken; dat is Advent, want advent maakt dat je altijd ver­der kijkt dan het hier en nu, Advent is uitzien naar de komst van die Heer.