Kom Schepper Geest
Blog #6
6.00 uur
Voor de verandering komt broeder Mug vandaag pas na de wekker gedag zeggen; het gaat steeds beter tussen ons! Dat mag ook, want vandaag is alweer de laatste volle dag. We zullen naar Greccio en Fonte Colombo gaan, waarna we naar Assisi terugkeren voor de dodenherdenking in de San Francesco bovenkerk met het kathedrale koor en prins Jaime de Bourbon de Parme. Maar eerst: Eucharistieviering.
8.00 uur
We gaan opnieuw naar de kapel met de muurschildering van het laatste avondmaal. Mgr. Punt is hoofdcelebrant. Hij vertelt: vandaag is de Mis met een speciale intentie. Want gisteren is de H.Corneliuskerk in Limmen, ons bisdom, door brand onherstelbaar beschadigd. Een schok gaat door de kapel; iedereen kan zich indenken hoe groot de schok voor de parochianen van Limmen moet zijn. Uiteraard bidden we vandaag in het bijzonder voor hen!
De bisschop noemt in zijn korte verkondiging -'slechts een gedachte'- de kracht van de Geest, die ons in staat stelt vrede te vinden. Immers begint de ware vrede in ons hart. De heilige Geest van God leidt ons naar die intrinsieke vrede, en stelt ons in staat vanuit die vrede te leven en zo te werken aan de vrede in de wereld. Wij mogen op die Geest vertrouwen.
In die gedachte sluiten we de Mis af, maar niet nadat we met elkaar gezongen hebben. Laudato Si wordt ingezet en sprankelende broeder Franciscaan dirigeert vanachter de ambo. Zijn enthousiasme is inspirerend en aanstekelijk: binnen mum van tijd zingt en klapt iedereen mee. Dit enthousiasme is het; hier gebeurt iets...! Het blijft de uren na de Eucharistie nazingen, zo merk ik als ik tussen pelgrims loop en het deuntje meerdere malen fluitend of neuriënd terug hoor.
11.00 uur
Aankomst in Greccio, waar Franciscus een ingeving (van de Geest?) kreeg die nu nog steeds over de hele wereld bekend is: de kerststal. Maar denk nu niet dat het er in Greccio uitziet als een kerstmarkt. De kluizenarij waar Franciscus met ongeveer 15 broeders woonde is een nederzetting boven op een berg. Een aantal kleine cellen zijn uitgehouwen in de rotsen, waar de mannen met zijn allen zittend sliepen (anders paste het niet). De overige ruimtes waren niet veel groter. Maar het uitzicht was - en is nog steeds- fenomenaal! Een a-locatie, zo boven op de berg.
Franciscus koos die plek niet voor niets, want hoog op de berg kon men zich bezinnen op het geheim van de nederdaling van God tot de aarde in de menswording van Jezus Christus. Volgens Franciscus was het uitoefenen van nederigheid een deelname aan die nederdaling, welke werd uitgedrukt in de naam 'minderbroeders'. Hij stelde de nederigheid voor als een innerlijke gemoedstoestand van geduld en geluk, die als ze behouden bleef onder zware omstandigheden, leidde tot innerlijke vreugde. Of misschien wel tot de vrede in het hart zoals de bisschop het vanmorgen noemde. Daar kunnen wij -meer of minder zeikende Hollanders- nog een voorbeeld aan nemen!
13.30 uur
Aankomst in Fonte Colombo. Hier schreef Franciscus de regel van zijn minderbroeders, opnieuw in uitgehouwen ruimtes in de bergen. Er is nu nog een klooster met kerkje, waar we als groep de pelgrimstocht afsluiten. Mijn groep bestaat uit parochie-pelgrims, pelgrimjongeren en pelgrimseminaristen: een bont gezelschap, iedereen met zijn eigen achtergrond en authentiek geloof, maar allemaal 'tempel' van die ene Geest en daarmee geroepen tot gemeenschap. En die gemeenschap kan alleen bestaan als ieder zijn eigen talent meebrengt, opdat een eenheid van Geest in verscheidenheid van Gaven ontstaat. Dat doel zou een regel in zichzelf zijn. :)
17.00 uur
Terugkomst in Assisi voor de 4 mei herdenkingsviering in de San Francesco bovenkerk. De kerk zit om 18:30 helemaal vol, waardoor pas duidelijk wordt hoe groot de groep is. Het kathedrale koor zingt een Requim mis van Gabriel Fauré; een cultureel hoogtepunt dat niet te vergelijken is met het Laudato Si van vanochtend: totaal anders, maar zeker net zo inspirerend en vooral heel ontroerend, aangezien bij sommigen de tranen niet meer te stoppen zijn.
De bisschop gaat tussen de gezangen voor in gebed, wat ook in het kader van dodenherdenking in de geest van gemeenschap is: 'God, geef ons uw geestkracht om andere mensen niet te zien als vijanden, maar als broeders van dezelfde vader.' Die gemeenschap wordt later bevestigd door prins Jaime de Bourbon de Parme, ambassadeur van Nederland bij de Heilige Stoel. Hij noemt de katholieke kerk, met zoveel lokale vestigingen over de hele wereld, een belangrijke partner voor de vrede in onrustige landen. Het morele gezag van de Paus die geen politieke belangen heeft is daarin een grote ontwapenende kracht.
De woorden zetten ons terug in de wereld: is afgelopen week onze blik gevestigd geweest op onze eigen gemeenschap als pelgrims in hetzelfde bisdom, de prins brengt ons weer terug naar het grotere geheel: pelgrims onder dezelfde Vader. Het is precies de juiste insteek om morgen weer naar huis terug te gaan en alles wat we hier leerden in praktijk te gaan brengen.
Vrede en alle Goeds!
Lizette Romijn
