Wanneer en hoe wordt de gekozene paus?

De Paus verwerft de volle­dige en hoogste vol­macht in de Kerk door de wet­tige verkie­zing, die door hem is aanvaard, tezamen met de Bis­schops­wij­ding, aldus canon 332 §1 van het Ker­ke­lijk wet­boek (Codex Iuris Canonici).

Uit­druk­ke­lijk voorziet de canon dat degene die reeds Bis­schop is on­mid­del­lijk na zijn verkie­zing en de aanvaar­ding van de verkie­zing de pau­se­lijke vol­machten kan uit­oefe­nen; wanneer iemand die geen Bis­schop is zou wor­den gekozen – wat moge­lijk is maar niet waar­schijn­lijk -, dient hij terstond Bis­schop gewijd te wor­den ("statim ordinetur Episcopus").

Sinds 955, bij de verkie­zing van Johannes XII en later Sergius IV, nemen de Pausen een nieuwe naam aan bij hun verkie­zing, met uit­zon­de­ring alleen van de Neder­landse paus Adrianus VI en Marcellus II.