Werkdocument synode 2023-2024
Het secretariaat de bisschoppensynode heeft op 20 juni het ‘Instrumentum laboris’, het werkdocument, gepubliceerd voor de Algemene Vergadering van de Bisschoppensynode. Het document dient ter voorbereiding en geeft richting aan de tweedelige vergadering van deze synode met als thema ‘Voor een synodale Kerk: communio, participatio, missio’, die in oktober 2023 en oktober 2024 wordt gehouden.
Het werkdocument bestaat uit zo’n zestig pagina’s, met daarin de ervaringen verwerkt die zijn opgedaan tijdens de eerste twee fases van de synode, die plaatsvonden in de bisdommen en continentaal. Het document vormt de basis voor het werk van de deelnemers aan de Algemene Vergadering van de Bisschoppensynode.
Op 10 oktober 2021 zette paus Franciscus een reis in gang om te bepalen welke stappen genomen moeten worden “om te groeien als een synodale Kerk”. Het Instrumentum laboris is daarom bedoeld als een hulpmiddel voor onderscheiding tijdens de Algemene Vergadering, terwijl het tegelijkertijd dient als een middel ter voorbereiding van de deelnemers van de bijeenkomst.
Inhoud
Het Instrumentum laboris bestaat uit een verklarende tekst en vijftien werkbladen die een dynamische visie op het concept “synodaliteit” laten zien. Er zijn twee hoofdsecties: Deel A belicht de ervaringen van de afgelopen twee jaar en schetst een route naar een steeds meer synodale Kerk; Deel B - getiteld “Communio, Missio, Participatio” - richt zich op de “drie prioritaire kwesties” die de kern vormen van het werk dat in oktober 2023 gedaan moet worden.
Deze kwesties zijn uitgewerkt in drie hoofdthema’s die als volgt worden samengevat: Groeien in gemeenschap door iedereen te verwelkomen en niemand uit te sluiten; het erkennen en waarderen van de bijdrage van iedere gedoopte met het oog op zending; en het identificeren van bestuursstructuren en -dynamieken waardoor participatie en gezag in de loop van de tijd in een missionaire synodale Kerk tot uitdrukking kunnen komen.
‘Een synodale Kerk is ook “een Kerk van ontmoeting en dialoog” met gelovigen van andere religies en met andere culturen en samenlevingen. Het is een Kerk die “niet bang is voor de verscheidenheid die zij draagt”, maar integendeel “deze waardeert zonder haar tot uniformiteit te dwingen.” De Kerk is synodaal wanneer ze onophoudelijk gevoed wordt door het mysterie dat ze viert in de liturgie, waarin ze elke dag “radicale eenheid” ervaart in hetzelfde gebed, te midden van een “verscheidenheid” van talen en riten’, aldus het werkdocument.
