De herders

Van Kribbe tot Kerststal

foto: A. Broerse-van Hal

Evenmin als Maria en Jozef verbleven de her­ders in een her­berg. Zij hiel­den, zo zegt het kerste­van­ge­lie, de wacht bij hun kud­den. Zij had­den nooit een vrije dag, of zelfs maar een vrije nacht. Mis­schien dat ze daarom, als zij over een pas­ge­bo­ren kind horen dat een red­der zou zijn, elkaar aan­moe­di­gen om te gaan kijken. Waar veel mensen het druk hebben met veel dingen, schrijft de paus in 2019 in zijn tekst over de kerst­stal, herkennen de her­ders wat echt be­lang­rijk is. Daar richten zij zich op.

Echt be­lang­rijk is in het kerst­ver­haal de vrede. Het is over de vrede dat de her­ders engelen horen zingen. ‘Glorie aan God in de hoogste hemel, en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij een wel­ge­vallen heeft.’ Het goede nieuws is: dit zijn uit­ein­delijk alle mensen. God gunt alle schepselen het bestaan zodat zij elkaar kunnen bijstaan in plaats van elkaar naar het leven te staan.

Herders zijn in zekere zin vredebe­waar­ders. De tot koning gezalfde her­ders­jongen David maakt dui­de­lijk dat bij uitstek in staat te zijn mensen te verde­digen. Immers, zo zegt hij, als er soms een leeuw of een beer een schaap uit zijn kudde roofde, dan redde hij het uit diens muil. Met kerst­mis wordt een vrede aan­ge­kon­digd die laat zien dat her­ders hiermee Gods werk doen. Naar gelo­vi­ge over­tui­ging wordt wat de profeet Jesaja aan­kon­dig­de, met kerst­mis vervuld:

De wolf en het lam wonen samen, de panter vlijt zich neer naast het bokje, het kalf en de leeuw wei­den samen: een kleine jongen kan ze hoe­den. De koe en de berin sluiten vriend­schap, hun jongen liggen bijeen. De leeuw eet stro, net als de os. De zuigeling speelt bij het hol van de adder, het kind strekt zijn hand uit naar het nest van de slang. Niemand doet nog kwaad of handelt nog ver­derfe­lijk ..., want de kennis van God vervult het hele land, zoals het water heel de bodem van de zee bedekt.

In God is geen geweld, zegt in de tweede eeuw de zoge­noemde brief aan Diognetus. Omvattende kennis van God betekent daarom een einde aan het geweld.

Ook aan het geweld van de uit­slui­ting. Herders wer­den gezien als een min­der­waar­dig soort mensen. Zij ston­den buiten de samen­le­ving en de cultuur. Maar zij horen en zien als eerste dat God in de gedaante van een kind de­fi­ni­tief Immanuel wordt, God-met-ons.

De ko­men­de dagen nodigen we u uit om via deze web­si­te door de kerst­stal te lopen. We willen even bij alle figuurtjes stil staan. Dat doen we aan de hand van teksten van Erik Borgman. Ze zijn dit jaar gebundeld in een mooi boekje ‘Van kribbe tot kerst­stal’, dat bij uit­ge­ve­rij Adveniat verkrijg­baar is. En met bekende en min­der bekende kerst­lie­de­ren.

We wensen u mooie kerst­da­gen toe.

Van Kribbe tot Kerst­stal

Deze tekst komt uit het boekje ‘Van kribbe tot kerst­stal’, uitge­ge­ven door Adveniat. Met verhalen van Erik Borgman over de hoofd­fi­gu­ren rondom de kerst­stal. Gebe­den over Jozef, Maria, De her­ders en de Wijzen, het kind in de stal, de os en de ezel. Mooie medi­ta­ties bij de zon­da­gen. In­spi­re­rende gebe­den en verhalen van mar­kante pro­tes­tan­ten en katho­lie­ken uit Neder­land en Vlaan­de­ren. Ook is er dit keer gedacht aan (klein)kin­de­ren. Voor iedere Advents­zon­dag is er speciaal voor hen een gedeelte in het boek met gebe­den. Zo gaan we op weg door de Advent naar de Kerst­tijd.