Kindje Jezus

Van Kribbe tot Kerststal

Over het kind, waar het toch allemaal om gaat, zegt het kerst­ver­haal niet veel. Dat zijn naam ‘Jezus’ moet zijn, ont­hulde de engel al eer­der aan Maria. In het verhaal over zijn geboorte is slechts sprake van ‘een zoon’.

Ook de her­ders krijgen van de engel alleen te horen dat zij een kind zullen vin­den en dat dit de Gezalfde en de Heer is die heden geboren is. Kerst­mis is het heden van de geboorte van dit kind. Het is in veel streken de gewoonte om de kerst­stal al enige tijd voor kerst­mis neer te zetten. Alles staat klaar om het kind te ont­van­gen. Maar dat wordt er pas op kerst­avond ingelegd.

Met Jezus komt de hele kerst­stal tot leven, schrijft paus Fran­cis­cus in 2019 in een brief, waarin hij het plaatsen van een kerst­stal in huis­ka­mer, school­klas of werk­plek aan­moe­digt:

God verschijnt als een kind dat we in onze armen kunnen sluiten. Onder zwak­heid en broos­heid ver­bergt Hij zijn kracht die alles schept en transformeert. Het lijkt onmoge­lijk, maar toch is het waar: in Jezus was God een kind en op deze manier wilde hij de groots­heid van zijn liefde open­ba­ren: door te glim­lachen en zijn armen voor ie­der­een te openen.

Te senti­menteel voor nuchtere Neder­lan­ders? Te oor­de­len naar de velen die ieder jaar komen kijken naar de kerst­stal op het plein voor mijn kerk in een secula­riseerde wijk in de Rand­stad, zijn en blijven velen voor dit senti­ment gevoelig.

In de kwets­baar­heid van een pas­ge­bo­ren kind laat zich een verborgen kracht vermoe­den. Immers, hoe onwaar­schijn­lijk en won­der­baar­lijk het welbeschouwd ook is - hoeveel kan er bij de conceptie, tij­dens een zwan­ger­schap en bij een geboorte mis niet mis gaan! -: dit kind is er toch maar. Met alles erop en eraan dat het een compleet mensje doet zijn en tege­lijker­tijd met alle onvoltooid­heid die het vooral tot een af­han­ke­lijke ver­za­me­ling moge­lijk­he­den maakt.

Elk kind is een nieuw begin van leven dat de hoop in zich draagt dat het goed en bete­ke­nis­vol zal zijn en de grenzen zal door­bre­ken waarop het zal stuiten. Niet dat iedere kind een ver­los­ser is. Maar ieder kind doet naar verlos­sing verlangen en nodigt ertoe uit om bij te dragen aan de verlos­sing van het leven dat het belichaamt. Elk kind geeft daar­mee in zekere zin ook nieuw begin aan ieder die ermee in aanra­king komt. Dit kind doet dit bij uitstek. Daar­mee is ons heden een red­der geboren uit cynisme, wanhoop en onver­schil­lig­heid.

De ko­men­de dagen nodigen we u uit om via deze web­si­te door de kerst­stal te lopen. We willen even bij alle figuurtjes stil staan. Dat doen we aan de hand van teksten van Erik Borgman. Ze zijn dit jaar gebundeld in een mooi boekje ‘Van kribbe tot kerst­stal’, dat bij uit­ge­ve­rij Adveniat verkrijg­baar is. En met bekende en min­der bekende kerst­lie­de­ren.

We wensen u mooie kerst­da­gen toe.

Van Kribbe tot Kerst­stal

Deze tekst komt uit het boekje ‘Van kribbe tot kerst­stal’, uitge­ge­ven door Adveniat. Met verhalen van Erik Borgman over de hoofd­fi­gu­ren rondom de kerst­stal. Gebe­den over Jozef, Maria, De her­ders en de Wijzen, het kind in de stal, de os en de ezel. Mooie medi­ta­ties bij de zon­da­gen. In­spi­re­rende gebe­den en verhalen van mar­kante pro­tes­tan­ten en katho­lie­ken uit Neder­land en Vlaan­de­ren. Ook is er dit keer gedacht aan (klein)kin­de­ren. Voor iedere Advents­zon­dag is er speciaal voor hen een gedeelte in het boek met gebe­den. Zo gaan we op weg door de Advent naar de Kerst­tijd.