Caritas in de parochie
“God zij dank voor deze ervaringen”
Op 10 & 17 december waren er in Haarlem twee hele mooie middagen met Nederlandse en Oekraïense gezinnen. Deze kerstontmoetingen kregen betekenis die ver over Kerstmis heen reikt.
Hoe zijn deze dagen tot stand gekomen?
We wilden samen met de families van de familiezondagen iets doen aan caritas. Met zijn vieren sloegen we de handen ineen om kerstpakketten te geven aan Oekraïense vluchtelingen. Door ons gesprek met stichting Present, die het contact met de vluchtelingen heeft, begrepen wij waar we de families blij mee konden maken en vooral dat de kerstpakketten alleen niet de toegevoegde waarde van een ontmoeting zouden hebben.
Hebben jullie de plannen aangepast?
We kozen een nieuwe vorm: parochianen ontmoeten Oekraïense vluchtelingen en doen samen oudhollandse spellen. Dit recept vroeg veel meer inspanning dan we bedacht hadden, maar het was het dubbel en dwars waard. Parochianen met kinderen en hun vrienden gaven zich op om met hun kinderen mee te doen. De Oekraïners kwamen ook met hun kinderen. Wij maakten 33 kerstpakketten en wilden per dag maximaal 15 Oekraïense gezinnen ontvangen. Van allerlei kanten kregen we tips en ideeën. De spellen werden verzameld, voornamelijk door ze te lenen. Inkopen werden gedaan en opeens waren we er klaar voor. Wij hadden kerstpakketten en lekkernijen om op de dag zelf van te genieten.
Hoe ging het?
Op de dagen zelf was er een tolk: Engels werd Oekraïens. Er werden groepjes samengesteld. Na het welkom waren er de spellen, een rondleiding door de Bavo Kathedraal, een gebed met de kapelaan, een projectkoor van de Oekraïners en warme chocolade melk, glühwein en taart. In het begin was het even spannend, maar de kinderen speelden enthousiast, ouders spraken met elkaar. Aan het eind wonnen alle kinderen een prijs bij het rad van avontuur. Na een kort dankwoord en een uitnodiging voor de kinderkerstviering, ging iedereen zichtbaar dankbaar naar huis. De Oekraïense gezinnen met een kerstpakket.
Hebben jullie ook mensen buiten de eigen kring bereikt?
Bij de geldinzameling met Koek en zopie raakte een jongen bekend met onze kerk en ons geloof. Ook ontstond er vriendschap ontstaan met een jongen die wel wilde helpen maar al tijden niet meer naar de kerk ging en niet meer geloofde. Nog een andere vrijwilliger zag na een verhuizing dit moment schoon om weer betrokken te raken bij de kerk.
Ervaringen
“Toen ik naar die gezinnen stond te kijken tijdens de welkomsttoespraak, besefte ik dat het ons ook zomaar kan overkomen. Daar sta je dan, gevlucht van het ene op het andere moment. Ik zag ook dat men ’t leuk vond en dat de kinderen plezier hadden, dat deed mij goed. Het was een bijzondere ontmoeting.”
“Het is goed dat wij als parochie zulke ontmoetingen met mensen in nood organiseren. Wij hopen dat zij het vleugje van Gods Liefde en Vrede in onze parochianen hebben mogen zien. De kinderen konden samen met onze dochter en andere kinderen Hollandse spellen spelen, zo konden sommigen de ellende van thuis een beetje vergeten.”
“Het was ook leuk om met de vrouwen Russisch en Pools te kunnen praten. Onze grote vreugde was om deze gezinnen op de Eerste Kerstdag weer te mogen zien! God zij dank voor deze ervaringen en wij hopen spoedig deze gezinnen nogmaals te kunnen zien en mooie gesprekken samen te kunnen voeren.”
Ook heeft de lokale krant bericht gedaan over het projectkoor en dat ontstond naar aanleiding van ons initiatief. De lokale radio speelde een rol in de voorbereiding er naar toe.
Wat maakte jullie aanpak bijzonder?
Onze aanpak was bijzonder omdat het ons ging om het interpersoonlijke. De snelle weg van geld inzamelen via een fonds zou betekenen dat we niet naar het diepe zouden uitvaren. Juist het vragen om geld aan voorbijgangers voor de kerk, het vragen bij de mededelingen, zorgde ervoor dat veel meer mensen betrokken raakten en vooral dat de harten van de mensen open gingen en ze zich met de noden van anderen konden verbinden. Dat interpersoonlijke echode ook door in de gekozen activiteiten, waarbij gelovigen en ongelovigen elkaar zonder schroom troffen. Dat gebeurde zelfs ook bij het gebed tijdens de rondleiding.
Waren de deelnemers blij?
De mensen waren er voor elkaar. We zagen dat de Oekraïense gezinnen genoten van wat wij ze konden geven en ons zeiden dat het kerstpakket ‘teveel was’. Maar het viel ook op dat juist de Nederlanders veel van de Oekraïners hebben ontvangen door met hen tijd door te brengen. Ze gingen dankbaar naar huis.
