Bisdom Haarlem-Amsterdam








Afscheidswoord Mgr. Punt

gepubliceerd: zaterdag, 6 juni 2020

Op 1 juni heeft de ‘wisseling van de wacht’ plaats­ge­von­den in een mooie live­stream vie­ring vanuit de Ka­the­draal. Mgr. Johannes Hendriks is be­gon­nen als nieuwe bis­schop van Haar­lem-Am­ster­dam, en Mgr. Jozef Punt heeft afscheid geno­men. Het receptie­mo­ment is, zoals eer­der aan­ge­kon­digd, van­wege corona, uit­ge­steld tot de nieuw­jaars­re­cep­tie in januari.

Aan het begin van de vie­ring heeft Mgr. Punt een woord van afscheid, dank en over­dracht uit­ge­spro­ken, dat we hier nu publiceren. Het is de laatste keer dat hij in dit tra­di­tio­nele ‘Woord van de Bis­schop’ aan het woord komt.

Afscheid

foto: Ramon Mangold
Afscheidswoord Mgr. Punt
Afscheids­woord Mgr. Punt

Het is vandaag ook voor mij een bij­zon­der, en zeker ook emo­tio­neel moment. 25 jaar is een hele gene­ra­tie. 25 jaar als bis­schop van de Neder­landse Krijgs­macht, en als bis­schop in het bisdom Haar­lem-Am­ster­dam, waar­van 22 jaar in eindverant­woor­de­lijk­heid. Graag had ik de meer dan 100 pries­ters en diakens die ik in al die jaren heb mogen wij­den hier gezien, alsook de (oud)leden van onze Bisdomcurie. En ver­te­gen­woor­digers van pa­ro­chies, besturen en in­stel­lingen, alsook de andere werkers in het pas­to­raat, aal­moe­ze­niers en vrijwillig(st)ers, om afscheid te nemen, maar vooral om hen te bedanken, voor al hun inzet, trouw en vriend­schap, maar het corona virus maakt dat even niet moge­lijk. Hope­lijk op een later tijdstip. Op dit moment blijft vooral een vloed aan her­in­ne­ringen aan de beide bis­dom­men, en aan de vele mensen met wie ik heb mogen samen­wer­ken. Ik kan helaas geen namen noemen, want dan zijn we een half uur ver­der. Her­in­ne­ring ook aan alles wat gebeurd is.

Als ‘Leger­bis­schop’ de bezoeken aan onze mili­tai­ren, vooral tij­dens de oorlogen in Bosnië en Irak. De beel­den van de verwoes­ting die je overal ziet heb ik nog steeds voor ogen, maar ook bewon­dering voor de moed en inzet van onze mili­tai­ren is me bij­ge­ble­ven. Het unieke spi­ri­tu­ele moment om in Ur vlak bij de plek waar Abraham 4000 jaar gele­den is geboren, toen toevallig in de Neder­landse sector, de eucha­ris­tie te kunnen vieren met enkele van onze mili­tai­ren. Er was daar mid­den in de woes­tijn uiter­aard geen ker­ke­lijke ruimte. Dus had­den we een grote lege muni­tiekist omge­bouwd tot altaar. Spannende momenten ook, de lucht in met een F 16, de zee in met een van onze onder­zeeboten, met een helicopter op volle snel­heid enkele meters boven het water scherend over de Eufraat. Het was aan mij wel besteed. Ook houd ik een levende her­in­ne­ring aan onze jaar­lijkse Inter­na­tio­nale Mili­tai­re Lourdes­bede­vaart, steeds groots en uit­puttend, het jaar­lijks Natio­naal Requiem, altijd massaal en zeer aan­grij­pend, de corps­da­gen en zoveel meer...

In Haar­lem begon mijn ambt in een tijd van sterke polari­sa­tie, botsende kerk­vi­sies en hef­tige emoties. Gelukkig is dat alles goed­deels overwonnen, en is er een nieuwe saam­ho­rig­heid gegroeid. Ik heb er in ‘Samen Kerk’ al eer­der op terugge­blikt. De eerste 15 á 20 jaar waren sterk, mis­schien wel iets te sterk, getekend door bestuur­lijke processen en ver­an­de­ringen. De opzet ook van ons nieuwe pries­ter­semi­narie, en later ook van onze nieuwe diaken en cate­chisten­oplei­ding. De reorgani­sa­tie van de de­ke­na­ten en de gelei­de­lijke ‘cluste­ring’ van de pa­ro­chies. De aankoop en opbouw van ons Missio­nair Centrum in Heiloo. De verkoop van het bis­schops­huis en de verhui­zing van de curie. De vol­tooi­ing van de res­tau­ra­tie van de ka­the­draal heb ik gelukkig nog mee mogen maken. Maar vooral draag ik de her­in­ne­ring met me mee aan de vele grootse vie­rin­gen met de ker­ke­lijke feest­da­gen, bij de wij­dingen, tij­dens pa­ro­chie­feesten, pro­ces­sies, gebeds­da­gen, zoals dit weekend in Am­ster­dam, de mooie bisdom­bede­vaarten naar Rome, Asisi en Fatima, de ont­moe­ting met zoveel goede mensen, de maal­tij­den met dak­lo­zen met Kerst­mis en Pasen, en heel zeker ook de contacten met slacht­of­fers van mis­bruik, en de droevige momenten van leed en rampen, die mensen in ons bisdom hebben getroffen.

De laatste paar jaar kon ik min­der doen van wege ge­zond­heid, maar kreeg goede hulp, al eer­der van Mgr. Jan Van Burg­ste­den, en later van Mgr. Jan Hendriks. Hij begon als rector in ons bisdom, later hulp­bis­schop, coad­ju­tor, en nu mijn op­vol­ger. Ik dank hem voor het vele wat hij in deze jaren voor ons bisdom heeft gedaan, en wens hem voor de toe­komst alle wijs­heid en zegen. Hij heeft alle gaven van hoofd en hart om een goede dio­ce­sane bis­schop te kunnen zijn. Het is een totaal andere tijd dan 25 jaar gele­den, met nieuwe missio­naire uit­dagingen, maar ik heb er alle ver­trouwen in dat juist hij daar een goede weg in zal vin­den. Ik zal je straks Jan, de Egmond staf overhan­digen, die alleen voor deze gelegen­heid even uit het museum komt, als teken van je nieuwe verant­woor­de­lijk­heid, met de belofte van m’n onver­deelde support en gebed. Zoals eer­der gezegd zijn er geen formele pro­ce­dures of rituelen meer nodig, maar we willen dit bij­zon­dere moment op die manier toch visueel en van harte onder­stre­pen.

Afscheid

foto: Ramon Mangold
Overhandiging van de staf aan Mgr. De Jong
Overhan­diging van de staf aan Mgr. De Jong

Voor het Militair Or­di­na­ri­aat is er geen eigen mili­tai­re staf die ik aan Mgr. De Jong kan overhan­digen. We lenen daarvoor even de mooie Franse staf van dit bisdom. Ook is er geen zetel waar ik de nieuwe bis­schop naar toe kan gelei­den. Ik heb hem daarvoor wel een idee aan de hand gedaan, maar hij is zelf na­tuur­lijk vrij om daar eventueel nog een plaats voor aan te wijzen, ‘ter land, ter zee of in de lucht’. We kennen elkaar nog uit mijn Roermondse tijd. Ik ken hem als een cha­ris­ma­tisch pries­ter en bis­schop, met veel harte­lijk­heid en spontani­teit. Zijn kracht ligt in het pas­to­raat, waar hij voor onze aal­moe­ze­niers veel zal kunnen betekenen.

Ik laat dit alles nu achter me. Dat is wel even wennen. Waar ik tekort geschoten ben, of ongewild mensen heb gekwetst, vraag ik ver­ge­ving. Zeker ben ik van plan om me straks, voor zover het me nog gegeven is, op nieuwe wijze in te zetten voor geloof en kerk, voor God en mensen, en voor Maria, onder wier bescher­ming ik mijn leven en ambt steeds heb gesteld. Ik zal nu eerst de staf overhan­digen aan Mgr. Everard de Jong, en daarna aan Mgr. Jan Hendriks, en hem met enkele leden van het Ka­the­draal kapit­tel naar de zetel be­ge­lei­den. Ik doe het met een zekere weemoed, maar vooral in een geest van ver­trouwen, en dank aan God en mensen.

+Mgr. J.M. Punt
emeritus bis­schop



Gerelateerde nieuwsberichten

dinsdag, 2 juni 2020Bisschopsstaf terug naar Catharijneconvent Fotoreportage
maandag, 1 juni 2020Nieuwe bisschoppen Haarlem-Amsterdam en leger
zaterdag, 30 mei 2020Wisseling van de wacht
dinsdag, 8 januari 2019Pauselijke felicitatie
zaterdag, 22 december 2018Mgr. Hendriks benoemd tot bisschop-coadjutor



Bisdom Haarlem - Amsterdam • Postbus 1053 • 2001 BB  Haarlem • (023) 511 26 00 • info@bisdomhaarlem-amsterdam.nlDisclaimerDeze website is gerealiseerd door iMoose