Bisdom Haarlem-Amsterdam









Een wake in de sneeuw

gepubliceerd: donderdag, 1 maart 2012

Verslag van de wake die zon­dag­mid­dag 12 februari te Schiphol-Oost plaatsvond, toen het nog winters koud was.

Het sneeuwde en was er zo koud…

Een wake in de sneeuw - Schiphol-OostZondag­mid­dag 12 februari. Wij ston­den met ongeveer veer­tig mensen bij het hek van Detentie- en Uitzet­cen­trum Schiphol-Oost. Bis­schop Punt sprak ons toe. Hij hekelde de situatie waar vreem­de­lingen zon­der gel­dige verblijfs­do­cu­menten, de zoge­naamde “Illegalen”, zich in bevon­den, zon­der te ver­bloemen dat ook de over­heid in een las­tige positie ver­keerde.

Schiphol-Oost. Het is bekend en berucht gewor­den door een brand. Bij die brand in 2005 kwamen elf mensen om het leven. Een gebeur­te­nis welke zelfs Wikipedia haalde, de vrije online encyclopedie. Het Centrum kent ver­schil­lende afdelingen. Zo is er een afdeling waar drugskoeriers wor­den vast­ge­zet, de beruchte ‘bolletjesslikkers’. En er is een afdeling waar mensen vastzitten die het land moeten verlaten.

Het is een lelijk stukje Neder­land. Zeker op een koude winter­dag. Kaal, zand, beton en prikkeldraad, veel prikkeldraad. Vliegtuigen komen over. Hier roepen ze echter geen vakantie­ge­voe­lens op. Eén maal per maand or­ga­ni­se­ren de ge­za­men­lijke kerken uit Hoofd­dorp en het bewoners van het Jeannette Noëlhuis van de Catholic Workers Bewe­ging een Wake. Nu, in de Vasten­tijd, is dat zelfs iedere zon­dag en op Goede Vrij­dag.

De Wake is een protest en een her­in­ne­ring. Het herinnert ons aan een situatie waarin mensen die geen mis­daad begaan hebben, toch gestraft wor­den met opslui­ting. En een her­in­ne­ring voor hen die vastzitten dat er nog steeds mensen in deze van God verlaten woes­tijn zijn, die aan hen denken, voor hen bid­den en voor hen opkomen.

De Bis­schop bad met ons, sprak ons toe en schoof bloemen in het hek. Hij verheelde niet dat deze situatie poli­tiek weerbars­tig was. Mak­ke­lijke ant­woor­den bestaan er immers niet. Zijn tocht­ge­noot aan zijn linkerzijde was daar hét voor­beeld van. Hij was een vreem­de­ling zeker, dat was dui­de­lijk te zien. En hij kende het Detentie­cen­trum. Al drie keer was hij ‘te gast’ geweest. En al drie keer had hij het Centrum verlaten met de dringende aanbeveling het land zo spoe­dig moge­lijk op eigen gelegen­heid te verlaten. En daar zat hem nu de kneep. Dat kon niet. Geen gel­dige papieren name­lijk!

Wat Kerken doen wordt vaak om­schre­ven als: Helpen, waar geen helper is! Geen betere situatie kon dat dui­de­lijker maken dat die koude, besneeuwde vlakte op een winterse zon­dag in februari bij een hek vol met prikkeldraad, en…. wat bloemen.

Ernst Meyknecht,
Dio­ce­sane Caritas

Meer in­for­ma­tie





Bisdom Haarlem - Amsterdam • Postbus 1053 • 2001 BB  Haarlem • (023) 511 26 00 • info@bisdomhaarlem-amsterdam.nlDisclaimerDeze website is gerealiseerd door iMoose