Perscommuniqué

Zeist, 16 de­cem­ber 2011

Vandaag heeft de Onder­zoeks­com­mis­sie naar seksueel mis­bruik van min­der­ja­rigen in de RK Kerk tussen 1945 en 2010, de com­mis­sie Deetman genoemd, haar eind­rap­port ge­pre­sen­teerd. De bis­schop­pen en de be­stuur­ders van de KNR zijn geschokt door het seksueel mis­bruik van min­der­ja­rigen en de praktijken die door het eind­rap­port be­schre­ven wor­den. Het vervult ons met schaamte en verdriet.

Het is voor ons, reli­gi­euzen en bis­schop­pen, voor de gehele geloofs­ge­meen­schap maar ook voor de samen­le­ving een pijn­lijke constate­ring dat het aan zorg­vul­dige omgang met kin­de­ren en jon­ge­ren bij een aantal pries­ters en reli­gi­euzen heeft ontbroken.

Niet alleen de daders treft blaam maar ook ker­ke­lijke gezags­dra­gers die niet accuraat hebben gehandeld en niet het belang van en de zorg voor het slacht­of­fer voorop stel­den. Wij betuigen onze spijt voor het mis­bruik. Vanuit de verant­woor­de­lijk­heid die we hebben over­ge­no­men van onze voor­gan­gers, leven wij mee met de slacht­of­fers en bie­den hen ons oprecht excuus aan.

Wij willen ons inzetten om aan de slacht­of­fers recht te doen, hun eer te her­stel­len en hun won­den zo goed moge­lijk te helpen genezen. De nieuwe Klachten­com­mis­sie en de compen­sa­tie­rege­ling willen daaraan bijdragen. Maar pro­ce­dures en rege­lingen zijn niet voldoende. Op het vlak van de hulp­ver­le­ning aan slacht­of­fers zijn nog veel stappen te zetten en wij willen ons daarvoor per­soon­lijk inzetten. Wij zullen ini­tia­tie­ven nemen om slacht­of­fers daarbij te betrekken. Waar wij pro­fes­sio­nele hulp­ver­le­ning kunnen onder­steunen door met slacht­of­fers in gesprek te gaan, verklaren wij ons daartoe opnieuw en van harte bereid.

Het onder­zoeks­rap­port stelt vast dat er sprake was van een ker­ke­lijke cultuur waarin men helaas niet open­lijk sprak over seksua­li­teit en ook niet over seksueel mis­bruik. Tijd noch omstan­dig­heid kunnen als excuus dienen voor het vre­se­lijke leed dat aan kin­de­ren en hun families werd aan­ge­daan. Aantas­ting van de licha­me­lijke en gees­te­lij­ke in­te­gri­teit van iedere mens, en zeker van kin­de­ren, is onder alle omstan­dig­he­den verwerpe­lijk. Het mag zeker in de Kerk niet voor­ko­men. Daarom zullen wij ons inzetten om het probleem van het seksueel mis­bruik beter bespreek­baar te maken. Er komen dui­de­lijke gedrags­co­des en de preventie­pro­gramma’s aan de ambts­oplei­dingen wor­den ver­der geïntensi­veerd.

Het mis­bruik van kin­de­ren in de onder­zochte periode van 1945 tot 2010 wringt des te meer omdat de ouders erop ver­trouw­den dat zij hun kin­de­ren aan veilige in­stel­lingen en inte­gere pries­ters en reli­gi­euzen toe­ver­trouw­den. In de schen­ding van dat ver­trouwen werd, naast de kin­de­ren, ook aan ouders onrecht gedaan. Ook aan hen bie­den wij ons oprechte verontschul­diging aan.

Wij veroor­de­len nogmaals krach­tig iedere vorm van seksueel mis­bruik omdat het haaks staat op de waar­dig­heid van de men­se­lijke persoon en op het Evan­ge­lie. Er is voor deze praktijken geen plaats in onze Kerk. Daarover mag geen ondui­de­lijk­heid bestaan. Daarom nemen wij bij een vermoe­den van seksueel mis­bruik de nodige kerk­rechte­lijke en civiel­rechte­lijke maat­regelen. Bij een vermoe­den van een straf­baar feit wordt ook het Open­baar Ministerie ingelicht, zoals de Neder­landse wet vereist. Wij verplichten ons­zelf om in alle toe­koms­tige gevallen op deze wijze te han­de­len.

Wij zijn doordrongen van het besef dat wij ook in de toe­komst zorg en verant­woor­de­lijk­heid dragen voor hulp, genoegdoe­ning, open­baar­heid en tran­spa­ran­tie jegens slacht­of­fers van seksueel mis­bruik en hun fami­lie­le­den. De Bis­schop­pen­con­fe­ren­tie en de Kon­fe­ren­tie Neder­landse Reli­gi­euzen blijven zich inspannen om hiertoe al het nodige te doen en zijn hierop aanspreek­baar.

16 de­cem­ber 2011 – Se­cre­ta­riaat rkk  – Afdeling Pers & Com­mu­ni­ca­tie – be