Woensdagcatechese 12 februari 2025
Algemene audiëntie paus Franciscus
Op woensdag 18 december 2024 is paus Franciscus begonnen aan een cyclus van woensdagcatecheses over het Jubeljaar 2025. Deze catecheses zijn in diverse talen beschikbaar op de website van het Vaticaan maar hieronder plaatsen we de link naar de Engelse tekst en voor uw gemak ook een AI vertaling naar het Nederlands. (deze AI vertaling kan onregelmatigheden bevatten)
Paus Franciscus
Algemene Audiëntie
Publiekszaal
Woensdag 12 februari 2025
De onderstaande tekst bevat delen die niet hardop zijn voorgelezen, maar wel als zodanig moeten worden beschouwd.
Catechesecyclus - Jubileum 2025
Jezus Christus, onze hoop
I. De kindertijd van Jezus
5. “Heden is u een Redder geboren, die Christus de Heer is” (Lc 2,11)
De geboorte van Jezus en het bezoek van de herders
Beste broeders en zusters, goedemorgen!
In onze Jubileumreis van catechese over Jezus, die onze hoop is, zullen we vandaag stilstaan bij de gebeurtenis van zijn geboorte in Bethlehem.
De Zoon van God treedt de geschiedenis binnen als onze reisgenoot en begint te reizen terwijl hij nog in de baarmoeder van zijn moeder zit. De evangelist Lucas vertelt ons dat hij, zodra hij werd verwekt, van Nazareth naar het huis van Zacharias en Elisabeth ging; en vervolgens, aan het einde van de zwangerschap, van Nazareth naar Bethlehem voor de volkstelling. Maria en Jozef werden gedwongen naar de stad van koning David te gaan, waar ook Jozef was geboren. De langverwachte Messias, de Zoon van de Allerhoogste God, laat zich tellen, dat wil zeggen tellen en registreren, net als elke andere burger. Hij onderwerpt zich aan het decreet van een keizer, keizer Augustus, die denkt dat hij de meester is van de hele aarde.
Lucas plaatst Jezus' geboorte in “een exact dateerbare tijd” en in “een exact aangegeven geografische setting”, zodat “het universele en het concrete elkaar raken” (BENEDICTUS XVI, The Infancy Narratives, 2012, 77). God, die in de geschiedenis komt, ontmantelt de structuren van de wereld niet, maar wil ze verlichten en van binnenuit herscheppen.
Bethlehem betekent “huis van brood”. Daar werden de dagen van de bevalling vervuld voor Maria en daar werd Jezus geboren, brood daalde neer uit de hemel om de honger van de wereld te stillen (vgl. Joh. 6:51). De engel Gabriël had de geboorte van de Messiaskoning aangekondigd in het teken van grootheid: “Zie, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen. Hij zal groot zijn en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden, en God, de Heer, zal Hem de troon van zijn vader David geven, en Hij zal voor eeuwig over het huis van Jakob regeren, en aan zijn koninkrijk zal geen einde komen” (Lc 1:32-33).
Jezus wordt echter op een manier geboren die voor een koning volstrekt ongekend is. Inderdaad, “terwijl zij daar waren, kwam de dag dat zij haar kind zou baren, en zij bracht haar eerstgeboren zoon ter wereld. Zij wikkelde Hem in doeken en legde Hem in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg” (Lc 2:6-7). De Zoon van God wordt niet geboren in een koninklijk paleis, maar achter in een huis, in de ruimte waar de dieren worden gehouden.
Lucas laat ons zo zien dat God niet met luidruchtige verkondigingen ter wereld komt; Hij manifesteert Zich niet met lawaai, maar begint Zijn reis in nederigheid. En wie zijn de eerste getuigen van deze gebeurtenis? Zij zijn herders: mannen met weinig cultuur, stinkend van het constante contact met de dieren, zij leven aan de rand van de maatschappij. En toch oefenen zij het beroep uit waarmee God zichzelf bekendmaakt aan zijn volk (vgl. Gen. 48:15; 49:24; Ps. 23:1; 80:2; Jes. 40:11). God kiest hen als de ontvangers van het mooiste nieuws dat ooit in de geschiedenis heeft geklonken: “Wees niet bang, want zie, ik verkondig u goed nieuws van grote vreugde, dat voor alle mensen zal zijn. Want vandaag is in de stad van David een redder voor u geboren, die Messias en Heer is. En dit zal voor u een teken zijn: u zult een kind vinden, gewikkeld in doeken en liggend in een kribbe”.
De plaats om de Messias te ontmoeten is een kribbe. Het gebeurt inderdaad dat na zo’n verwachting “voor de Redder van de wereld, voor Hem voor wie alle dingen geschapen zijn (vgl. Kol. 1:16), geen plaats is” (Benedictus XVI, The Infancy Narratives, 2012, 80). De herders leren zo dat op een zeer nederige plaats, gereserveerd voor de dieren, de langverwachte Messias geboren wordt, en dat Hij voor hen geboren wordt, om hun Redder, hun herder te zijn. Dit nieuws opent hun harten voor verwondering, lofprijzing en vreugdevolle verkondiging. ‘In tegenstelling tot zoveel andere mensen, die druk zijn met veel dingen, worden de herders de eersten die het meest essentiële van alles zien: de gave van de verlossing. Het zijn de nederigen en de armen die de gebeurtenis van de Incarnatie begroeten” (Apostolische Brief Admirabile signum, 5).
Broeders en zusters, laten wij ook bidden om de genade om, zoals de herders, in staat te zijn tot verwondering en lofprijzing voor God, en in staat te zijn te koesteren wat Hij ons heeft toevertrouwd: de talenten, charisma's, onze roeping en de mensen die Hij naast ons plaatst. Laten wij de Heer bidden om in zwakheid de buitengewone kracht van het Kind God te kunnen onderscheiden, die komt om de wereld te vernieuwen en ons leven te transformeren met zijn plan vol hoop voor de hele mensheid.
