Bisdom Haarlem-Amsterdam










Hildegard van Bingen als bazuin van het levende licht

gepubliceerd: maandag, 2 september 2024
foto: Eric van Teijlingen
Hildegard van Bingen als bazuin van het levende licht

De laatste jaren is er veel aan­dacht voor Hildegard van Bingen (1098-1179), niet in de laatste plaats van­wege de film ‘De beentjes van Sint Hildegard’ (2020) of de pau­se­lijke erken­ning als Kerklerares in 2012. Deze mid­del­eeuwse abdis was een veelzij­dige vrouw. Kitty Bouwman schrijft over Hildegards profe­tische visioenen.

Visioenen spelen een be­lang­rijke rol in het leven van Hildegard van Bingen. Als kind sprak ze al over dingen die we normaal met onze zintuigen niet kunnen waar­ne­men. Ook als volwassen vrouw zag ze ver­schijn­selen van licht, die niet tot de alle­daag­se wer­ke­lijk­heid behoren. De erva­ring brengt ze tot uiting in: ik zag, ik hoorde. In de visioenen van Hildegard overheerst het visuele ele­ment. Maar ook het auditieve speelt een be­lang­rijke rol: ze hoort het levende Licht tot haar spreken.

Toen ze 42 jaar oud was, ont­ving Hildegard voor het eerst een profe­tisch visioen. Daarin klonk een stem uit de hemel, die haar de opdracht gaf om de god­de­lijke bood­schap bekend te maken in een tijd van geloofstwijfel. Ze moest mensen aan­spo­ren tot omme­keer, opdat ze de weg van God zou­den gaan. Deze opdracht kon ze echter niet vervullen, omdat zij als mid­del­eeuwse vrouw niet in de open­baar­heid kon tre­den. Vrouwen wer­den gezien als inferieur en ook Hildegard moest zich legitimeren. Daarom bena­drukte ze, dat haar visioenen van God kwamen. In deze bijdrage ga ik in op haar profe­tische visioen.

Hildegards roe­ping tot profetes

In haar tweeën­veer­tigste levens­jaar ont­ving Hildegard een profe­tische opdracht. In een hemelse open­ba­ring spreekt het levende Licht haar per­soon­lijk aan en roept haar op bekend te maken wat ze ziet en hoort. Ze wordt in dit visioen opge­roe­pen de god­de­lijke bood­schap uit te dragen.

‘O mens, breek­baar en as van as (...), zeg en schrijf wat je ziet en hoort. (...). Schrijf dat op, niet volgens jezelf, noch volgens een ander mens, maar volgens de wil van Hem die weet, ziet en alles beschikt in de verborgen­he­den van zijn mysteriën.’

Het levende Licht spreekt Hildegard aan: ‘as van as, verrot­ting van verrot­ting’. Deze woor­den dui­den op de aards­heid van haar bestaan. Haar spiri­tua­li­teit is niet iets hemels, maar aards: down to earth. Het levende Licht roept haar op niet te schrijven vanuit haar zelf. In relatie tot God staat zij niet in het centrum. Zij wordt Gods spreekbuis. God spreekt en zij luistert. Ze weet haar visioen nauw­keurig te dateren en herinnert zich wat haar overkwam. Ze werd overwel­digd door een god­de­lijke presentie van vuur. Deze presentie bewerkt een toe­na­de­ring tot de heilige Schriften:

‘Het geschiedde in het jaar 1141 van de menswor­ding van Gods Zoon, Jezus Christus, toen ik 42 jaar en 7 maan­den oud was, dat een vurig licht van een gewel­dige schitte­ring tot mij kwam vanuit een geopende hemel. Het door­stroomde mijn hersenen en ont­vlamde heel mijn hart en heel mijn borst. Het was geen ver­te­rend vuur maar wel maar verwarmend, zoals de zon met haar stralen iets verwarmt. En plot­se­ling kreeg ik inzicht in de bete­ke­nis van de ge­schrif­ten, name­lijk van het psalterium, het evan­ge­lie en de andere ge­schrif­ten van de katho­lie­ke Kerk, en van het Oude en Nieuwe Testa­ment. Maar inzicht in de bete­ke­nis van de woor­den van de tekst ervan, noch de kennis van de indeling der lettergrepen of van naam­val­len en tij­den bezat ik.’

De beschrij­ving van deze visionaire erva­ring is een ge­tui­ge­nis van een in­druk­wek­kend gebeuren. Eerst is er sprake van een vurig licht uit de hemel, dat Hildegard nadert. Dit lichtende vuur doet haar hart ont­vlammen, waardoor het wordt geopend voor de diepere lagen van de heilige Schrift. Hildegard proeft de verborgen bete­ke­nis van de god­de­lijke woor­den. Dit inzicht en deze erva­ring verkrijgt ze niet door de teksten te bestu­de­ren en exegese te beoefenen. Nee, ze ont­vangt uitleg van de Heilige Schrift direct uit de god­de­lijke Bron. Bij het ont­van­gen van dit visioen was Hildegard bij volle bewust­zijn. Ze schrijft dat ze deze visionaire erva­ring niet kreeg in een droom of in de slaap, ook niet met haar licha­me­lijke oren en ogen. Ze nam dit visioen inner­lijk in zich op. Met nadruk zegt ze dat ze klaarwakker was; ze was niet in ver­voe­ring of in extase.

“God spreekt en Hildegard luistert”

Omdat er in die tijd werd getwijfeld aan vrouwen met visioenen, kon Hildegard er niet mee naar buiten tre­den. Haar visioenen moesten eerst getoetst wor­den. Dat gebeurde op de Synode van Trier (1147), waarbij Bernardus van Clairvaux aanwe­zig was. Op de synode wer­den haar visionaire teksten voor­ge­le­zen door Paus Eugenius III en erkend. Daardoor kon ze haar stem als profetes en visionaire laten horen en haar werken open­lijk bekend maken.

Brieven en preken van Hildegard

Hildegard kreeg een groot bereik met haar god­de­lijke opdracht, doordat haar ge­schrif­ten waren erkend. Ze schreef brieven aan gees­te­lij­ke en wereldlijke lei­ders zoals de pausen en de keizers, maar ook aan abten en abdissen, monniken en monialen, en aan een­vou­dige mensen die ze troostte.

Daar­naast maakte ze ver­schil­lende preekreizen, en dat was voor een bene­dic­ti­nes niet gebruike­lijk. Als bene­dic­ti­nes was ze immers gebon­den aan de klooster­plek (stand­plaatsgebon­den­heid). Ze bouwde voldoende gezag op, om invloedrijk te func­tio­ne­ren. Ze preekte in het open­baar en sprak zich onomwon­den uit over allerlei kwesties in kerk en poli­tiek. Ze verzette zich tegen de ver­derfe­lijke daden van de wereldlijke en ker­ke­lijk lei­ders. Ze nam geen blad voor de mond. Ze sprak vermanende woor­den tot de clerus. Ze beschul­digde hen van ver­waarlo­zing van pas­to­rale taken. Ze riep hen op dee­moe­dig te zijn en een voor­beeld te stellen voor het gelo­vi­ge volk in plaats van zich te bekommeren om geld en macht. In haar brieven plaatste ze de god­de­lijke in­spi­ra­tie tegen­over het ongeïnspireerde machts­denken van de clerus. Zo was ze bazuin van het levende Licht.


Gerelateerde nieuwsberichten

zaterdag, 21 september 2024Pelgrimsreis naar Hildegard - Deel II Fotoreportage
donderdag, 19 september 2024Gebedsviering Fotoreportage Video
woensdag, 18 september 2024Pelgrimsreis naar Hildegard Fotoreportage
zaterdag, 17 augustus 2024Laatste kans om mee te reizen naar Hildegard
vrijdag, 19 juli 2024Sint Hildegard en haar goddelijke muziek Video
vrijdag, 21 juni 2024Lezersreis naar Hildegard van Bingen
donderdag, 20 juni 2024Sint Hildegard
maandag, 27 mei 2024De erfenis van Hildegard Fotoreportage
dinsdag, 14 mei 2024Hildegard van Bingen Fotoreportage



Bisdom Haarlem - Amsterdam • Postbus 1053 • 2001 BB  Haarlem • (023) 511 26 00 • info@bisdomhaarlem-amsterdam.nlDisclaimerDeze website is gerealiseerd door iMoose