De terugkeer van de Haarlemse Blasius
Gedachtenis op 3 februari
Op 3 februari gedenkt de Kerk de heilige Blasius en wordt na de vieringen die dag de Blasiuszegen gegeven aan de gelovigen. In Haarlem leidde zo’n Blasiuszegen tot een wonderlijke genezing, wat Frans Loots op doek vastlegde.
In 1895 schilderde de kunstschilder Frans Loots (1863-1924) een doek met voorstellingen uit het leven van de heilige Blasius. Daarop verbeeldde hij ook de wonderlijke genezing van de Haarlemse Anna Sacré. Het doek raakte in de vergetelheid totdat het in 1975 weer opdook. Via allerlei omwegen hangt het schilderij nu weer op de plek waar het thuishoort: in de Josephkerk aan de Jansstraat.
Blasius de keelheilige
Blasius was omstreeks het jaar 300 bisschop van Sebaste in Armenië. Hij werd tijdens een christenvervolging gevangengenomen en afgevoerd naar de gevangenis. Onderweg werd hij aangeklampt door een vrouw wier zoontje zich verslikt had in een visgraat. Blasius redde het kind van de verstikkingsdood. Dit verklaart waarom hij onder meer patroon is tegen keelaandoeningen. Zijn feestdag op 3 februari is dan ook de dag dat katholieken de Blasiuszegen mogen ontvangen. Daarbij worden twee kaarsen gekruist tegen de keel van de gelovige en spreekt de diaken of priester een gebed uit. Dit gebeurde natuurlijk ook in de St. Josephkerk tegen het einde van de negentiende eeuw, toen die kerk overigens nog de kathedraal van het bisdom was.
Anna Sacré en haar stem
In 1895 dreef Anna met haar broer Jan en zus Marie een winkel in de Haarlemse Grote Houtstaat 33: Het Boterhuis. Ze verkochten er kaas, boter, eieren en vleeswaren. Jan werd ‘Jan Ham’ genoemd vanwege zijn meer dan voortreffelijke gesneden beenham. De zaak stond goed bekend en ook vermogende klanten uit de omgeving betrokken hun waren bij Het Boterhuis. Die lieten hun boodschappen dan wel gemakshalve in hun rijtuig afgeven of door het personeel aannemen. Op een kwade dag stak Anna de straat over met zo’n bestelling en werd toen op een haar na aangereden door een voorbijrazende sleperskar. Van schrik verloor ze haar stem! Een ramp voor een winkelier in die dagen. Als trouw parochiane van de St. Josephkerk ging zij op 3 februari daarnaartoe om de Blasiuszegen te ontvangen. Kapelaan Jan Klompé reikte de zegen uit. Eenmaal terug in de kerkbank voelde Anna al dat ze haar stem terugkreeg.
Het schilderij en het beeld
Die genezing bracht de kapelaan ertoe de kerkschilder Frans Loots, die ook schilderingen in de Josephkerk had aangebracht, opdracht te geven een schilderij te maken met scènes uit het leven van de heilige Blasius. En daar dan uiteraard ook de genezing van Anna Sacré bij te betrekken.
Het schilderij heeft linksboven ‘Sebaste 316’, het jaar van de marteldood van Blasius, en rechtsboven ‘Haarlem 1895’. Centraal staat het beeld van Blasius, dat Anna als vrome tegenprestatie voor haar genezing aan de parochie schonk. Daaromheen scènes waarbij Blasius het jongetje redt van de verstikkingsdood, waar hij de beul tegemoet treedt die hem moet doden, zijn kroning in de hemel en uiteraard de zegening van Anna. Na vertrek van de kapelaan Klompé uit Haarlem bleef het schilderij in zijn bezit, ook later toen hij pastoordeken was in Gouda. Het schilderij dook in 1975 weer op toen een familielid, mevrouw Klompé-Tummers uit Heerlen, het schonk aan de kathedraal, waar kapelaan Klompé eveneens gewerkt had. Daar bleef het in de schatkamer en later in de collectie van het Kathedraal- Museum.
Josephkerk
Op 22 augustus 2022 kwamen vertegenwoordigers van de Sint Josephparochie en de Commissie Kunstzaken en KathedraalMuseum (van de Stichting Kathedrale Basiliek Sint Bavo) bijeen in de plebanie van de KoepelKathedraal. Zij tekenden een bruikleenovereenkomst, waarna het Blasius-schilderij van Frans Loots verhuisde naar de St. Josephkerk aan de Jansstraat. Een even opmerkelijke als begrijpelijke overdracht.
Anna overleed in 1937 op 79-jarige leeftijd; pastoor Klompé in 1921. Het door Anna geschonken beeld van Blasius stond lang als pilaarheilige tegenover de preekstoel van de Joseph. Die preekstoel werd bij de liturgische aanpassingen verzaagd tot altaar en het beeld verdween in een stil hoekje. Nu zijn beeld en schilderij weer prominent in het volle zicht gesteld.
(dit artikel komt uit bisdomblad SamenKerk van februari)