Op reis naar Wereldjongerendagen Panama
Eerste WJD-gangers vertrokken
Zaterdag 12 januari verzamelde de eerste groep WJD-gangers zich op het vliegveld van Schiphol voor een lange reis van drie weken te Panama, het land waar de Wereldjongerendagen (WJD) 2019 beleefd en gevierd worden door jongeren vanuit de hele wereld.
Gedurende deze drie weken kunt u op de hoogte blijven van wat de 120 jongeren vanuit Nederland beleven via geschreven verslagen, foto’s en videoverslagen. Hierbij een kort stukje geschiedenis over het ontstaan van de WJD. In 1984 nodigde Paus Johannes Paulus II jongeren vanuit de hele wereld uit om palmzondag in Rome te vieren. Massaal werd op deze uitnodiging ingegaan. Toen in 1985 in het jaar dat door de VN was uitgeroepen tot ‘Internationaal jaar van de jeugd’ de uitnodiging werd herhaald, kwamen er weer talloze jongeren op af. Deze twee ontmoetingen zorgden er in 1986 voor dat lokaal de eerste officiële wereldjongerendagen werden georganiseerd.
Inmiddels zijn er om de 2 à 3 jaar internationale wereldjongerendagen en wordt er in elk bisdom over de hele wereld op palmzondag een lokale wereldjongerendag georganiseerd. Tijdens de wereldjongerendagen komen jongeren samen om het katholieke geloof te vieren, de Paus te ontmoeten, de wereldkerk in de honderden verschillende nationaliteiten te ontmoeten, feest te vieren, af te zien en te slapen onder de sterrenhemel.
Lange reis
Om kwart over zes vertrok het vliegtuig vanuit Nederland richting Istanbul, waar we onze overstap naar Panama hadden. Een vlucht van circa vier uur, voorzien van een creatieve manier van de veiligheidsinstructies in de vorm van legopoppetjes, filmmateriaal en een heerlijke maaltijd. De overstap op Istanbul bedroeg ongeveer twee uur. Toen begon de lange vlucht van ongeveer 18 uur over de oceaan naar Panama met nog een tussenstop op Bogota (Colombia). Aangekomen in Panama moesten we nog ongeveer vijf uur reizen naar onze gastgezinnen in Sona. Na 35 uur zat onze reis er op en werden we hartelijk ontvangen door onze gastgezinnen.
Al meteen werd de Panamese gastvrijheid zichtbaar in het vreugde en enthousiasme van de parochianen. We werden binnengehaald alsof we filmsterren waren of een gouden plak op de Olympische Spelen in de wacht hadden gesleept. Een erenhaag van duizend telefoontjes, gejuich en ge-high-five. Als kers op de taart werd er vuurwerk afgestoken en vanaf een podium ons welkom geheten. We zouden de zondagsmis nog vieren en waar we dachten een korte Mis te vieren werd dat een Mis aangevuld met swingende Panamese liederen waar alle parochianen letterlijk de Mis met ons meevierden. Dat werd mogelijk door onze Colombiaanse priester Mauricio Menesses (aartsbisdom) die live de misdelen vertaalde. Een warm bad van ontvangst.
Geen rust
Aanvankelijk was er een rustdag ingepland om bij te komen van de lange reis, maar de parochianen in Sona hadden in hun enthousiasme toch een heel programma voor ons uitgewerkt. Met een grote of iets kleinere jetlag en nog niet helemaal geacclimatiseerd (het is hier overdag 35 graden) namen onze jongeren deel aan de activiteiten die voor ons waren georganiseerd. We begonnen de dag met de Heilige Mis en eigenlijk hebben we de hele dag steeds met veel gedans gebeden.
Het hoogtepunt was een processie met de heilige van de parochie: Martin de Porres. Een monnik die veel mensen heeft genezen en op wiens voorspraak nog steeds genezingen plaatsvinden. Vandaag vertrok ook de tweede groep vanuit Nederland naar Panama. Zij hadden één voordeel dat ze een rechtstreekse vlucht van ongeveer elf uur hadden. Toch was het ook voor hen een lange reis, pas tegen enen ’s nachts (7.00 uur Nederlandse tijd) kwamen ze bij hun gastgezin aan. Met eenzelfde vreugde werden ze ontvangen door de Panamezen.
Carolien Hoogenboom