Een katholiek “studentenhuis” voor Haarlem
Opening op zondag 18 oktober 2015
Op 18 oktober j.l. vierde de St. Josephparochie in Haarlem een groot feest. Reden tot feeststemming was de opening van het Josephhuis, 10 jaar jongerenwerk met jongerengroep ‘Life-teen’ en tevens was het een goede gelegenheid om de vrijwilligers van de parochie te bedanken voor hun trouwe inzet.
Aansluitend na de eucharistieviering met hulpbisschop mgr. Hendriks en de jongerenband ‘Living Tree’ vond de inzegening plaats van het Josephhuis. De kerk was voor deze gelegenheid met 400 personen goed volgelopen. Vanwege het druilerige weer werd voor de eucharistieviering op het kerkplein nog de laatste voorbereidingen getroffen met enkele grote tenten. Na een mooie homilie van mgr. Hendriks over de betekenis van een gemeenschap zijn en een toespraak van de parochie jongerenwerkster Janet Schipper, werd er buiten na afloop van de eucharistieviering goed gezorgd voor de inmiddels ‘hongerige’ gelovigen. Een Haarlems dweilorkest zorgde door hun vrolijke muziek voor zonneschijn binnenin de tent.
Het Josephhuis
Vanuit de wens van een aantal jongeren is er twee jaar lang hard gewerkt aan de realisatie van een katholiek studentenhuis in de voormalige pastorie van de St. Josephparochie. Op deze manier vinden zij tijdens hun studieperiode steun aan elkaar en zetten zij zich op verschillende manieren in voor het Rijk Gods. Omdat de St. Josephparochie de beschikking had over een grote leegstaande pastorie, geïnteresseerde jongeren en een jong gezin dat bereid was deze nieuwe gemeenschap te begeleiden werden de plannen verder uitgewerkt en met instemming van het bisdom uitgevoerd.
De pastorie vroeg met zijn nieuwe bestemming ook om een nieuwe naam: Het Josephhuis, om zo de verbondenheid met de parochie tot uitdrukking te brengen. Tegelijkertijd is St. Joseph patroonheilige van het gezin, de kerk en voor de arbeiders. De initiatiefnemers van dit project hopen namelijk dat het studentenhuis mag lijken op een gezin, een gemeenschap van broederlijkheid en veiligheid, dat het een impuls mag zijn voor de kerk en dat de jongeren tegelijkertijd hun geloof mogen omzetten in daden en daarmee arbeiders zijn voor het Rijk Gods.
Vanuit het hele land was er veel animo voor een kamer in het Josephhuis. Daardoor waren de acht beschikbare kamers al enkele maanden geleden vergeven en hebben de jongeren elkaar in de tussentijd beter leren kennen. Zij waren na de inzegening van het Josephhuis beschikbaar voor het geven van rondleidingen met een groepje van ca. 10 personen per jongere. Onder de aanwezigen was een duidelijke opwinding voelbaar en met zo een opkomst duurde het dan ook even voordat iedereen de bovenliggende verdiepingen konden bekijken. Met de geur van pas geschilderde deuren en vers hout rook alles naar nieuw. Twee van de jongeren: Sander en Ranil vertellen over hun ervaringen van het rondleiden:
“Een aantal mensen aan wie we de rondleiding gaven waren verbaasd. Het mooie gebouw, de ruime kamers, de gezellige woonkamer, alles is goed voor elkaar. En die verbazing ervaar ik zelf ook. Waarom krijg ik dit? Waarom mag ik hier wonen? Dat geeft ons een heel bijzonder gevoel dat de parochie bereid is om ons deze plek te geven en ons vertrouwd. Dat kom je op andere plekken eigenlijk helemaal niet tegen en dat geeft ons een heel dankbaar gevoel. Sommige mensen waren weer op een andere manier verbaasd. Dan vroegen ze of we allemaal een roeping hadden tot priester of non. En als we dan zeiden dat, dat niet zo was vroegen ze of we allemaal theologiestudenten waren! Daarin merkte ik dat niet iedereen ons goed kan begrijpen. We zijn gelovige jongeren, katholieken, wonen naast een kerk en dan merk je dat sommige mensen niet begrijpen dat die combinatie bestaat. Of het moeten dan allemaal heilige boontjes zijn of ze menen niet wat ze zeggen. Normale jongeren die zo serieus met het geloof bezig zijn, dat gaat niet samen. Maar wij vinden een goed feest bouwen ook belangrijk. Sterker nog, dat is ook een belangrijke pijler in ons leven. Ik weet het niet, het is net als geloof en wetenschap. Daarvan zeggen sommige mensen ook dat die combinatie niet bestaat.”
Naast de acht jongeren, komt in het Josephhuis ook een jong gezin, Marius en Annemieke van der Knaap met hun twee kinderen te wonen. Zij hebben een eigen voordeur in het gebouw, maar zijn nauw betrokken bij de gang van zaken bij de jongeren. Daardoor is er continuïteit, inhoudelijke en praktische begeleiding van het jongerencentrum. Marius en Annemieke hebben elkaar leren kennen in een vergelijkbaar jongerencentrum: het Willibrordushuis in Den Haag.
Die periode heeft veel voor hen betekent en al snel kregen zij na hun trouwen het verlangen om in Den Haag of ergens anders zich in te zetten voor zo een zelfde soort gemeenschap. Uiteindelijk verhuisden zij naar Haarlem, omdat Marius daar een baan kreeg voor het jongerenwerk van het bisdom. De plannen leken daarmee van de baan. Totdat er vanuit verschillende kanten mensen opnieuw begonnen over zo een soort gemeenschap. Marius en Annemieke zien daar voor zichzelf een belangrijk teken van God in: “Als het idee niet van God komt, verdwijnt het vanzelf. Is het wel van Hem, dan gebeurt het.”
Meer informatie
Het Josephhuis is afhankelijk van giften.
Meer informatie kunt u vinden via
