Parochie Uitgeest en bisdom helpen Prijedor (Banja Luka) aan nieuwe kerk

De eerste steen voor de nieuwe St. Jozef­kerk van Prijedor werd gelegd op 19 maart 2004. In de oorlog van 1992-1995 was de oude kerk opgeblazen en in 2003 vond men het tijd wor­den dat er een nieuwe kerk zou komen...

Het ge­meen­te­bestuur van Prijedor wilde eigen­lijk een weg aanleggen over het terrein van de voor­ma­lige kerk. En om dat te voor­ko­men, werd door het bisdom Banja Luka finan­ciële hulp gevraagd aan het bisdom Haar­lem, zodat men in ieder geval vast de fun­da­men­ten zou kunnen leggen voor een nieuwe kerk.

Het bisdom Haar­lem schonk toen 100.000 euro en vroeg aan het kerk­bestuur van Uitgeest of men een vriend­schaps­band wilde aan­gaan met de pa­ro­chie in Prijedor. Daarop werd posi­tief gerea­geerd en zo ontstond de werk­groep “Help Prijedor op weg”. Lang­zaam maar zeker werd de kerk opge­bouwd...

De buiten­kant was al snel klaar, maar de binnen­kant...
Steeds was er weer geen geld en werd het werk neer­ge­legd. Maar uit­ein­delijk vond op 25 au­gus­tus j.l. de inwij­ding van de kerk van Sveti Josipa plaats! Met negen mensen uit Uitgeest zijn we daarbij geweest... een dag om nooit te vergeten.

Het was warm, zeer warm, wel 41º. Maar de dank­baar­heid en blijd­schap van al die mensen die erbij waren, maakte de inwij­ding, die tweeëneenhalf uur duurde, tot één groot feest! Er moest ook van alles gebeuren. Eerst werd de deur plech­tig geopend door de bis­schop van Banja Luka. Daarna mochten de mensen pas naar binnen. Er was lang niet genoeg plaats voor ie­der­een, maar ook buiten was alles goed te volgen.

Voor de mis begon, moest de bis­schop o.a. de altaartafel insmeren met H.Olie. Met een schort voor stond hij te poetsen of zijn leven ervan afhing. Ook moesten allerlei plekken in de kerk gezegend wor­den en werd het ta­ber­na­kel ingewijd... het Aller­hei­ligste erin en een mooi licht eromheen.

Toen dat alles klaar was, begon de mis met de bis­schop, de deken, pastoor Stojanovic en nog zo’n twaalf andere pries­ters. In de kerk waren veel geno­dig­den, ver­te­gen­woor­digers van de rege­ring, de ge­meen­te en de andere kerken. Er werd prach­tig gezon­gen. Ie­der­een zong alles mee, zonder boekje. En wat waren ze blij, die mensen die vaak nog in zeer grote armoede leven. Dat maakte nog de meeste indruk op ons.

Daarom gaat de Prijedor­groep ook zeker door met hulp bie­den aan pastoor Stojanovic en zijn pa­ro­chi­anen.

Ria Pijlman