Voortgang restauratie kathedraal

Terug­blik

De vorst in de winter­maand februari heeft geen vat gekregen op de voort­gang van de res­tau­ra­tie van de ka­the­draal. Terwijl het werk aan de buitenzijde stil lag, kon het werk in de crypte en kel­der wel doorgang vin­den. Daar zijn dan ook grote vor­deringen gemaakt. De ruimten zijn voor zover nodig uitgediept en ver­vol­gens zijn de vereiste lagen beton aan­ge­bracht. Op het ogen­blik wordt nog beton aan­ge­bracht in het mid­den­ge­deelte en aan de ran­den rond de muren en de pilaren.

Hoe de ruimte wordt, is nu al prach­tig waar te nemen. Twee grote ruimtes wor­den multi­func­tio­neel ingericht en zijn vooral bedoeld als verkleed en gebruiks­ruim­ten voor de koren van het Muziek­in­sti­tuut. Aldaar verk­le­den zij zich en komen dan recht­streeks via een nieuwe te maken trap in de kooromgang boven vlakbij de plek, waar zij plegen te zingen. De afwer­king van die ruimten zit in de hui­dige opdracht aan de aannemer. Het gereed maken van de ruimte voor het nieuwe ka­the­draal museum kan nog niet wor­den opgedragen, omdat het geld daarvoor niet bijeen is. Een klus voor de ko­men­de tijd!

Rond Pasen

Rond Pasen werd de koepel tot de onder­kant van de koepel – tamboer genaamd – tot aan de nok van de daken van de transepten weer zicht­baar. Het metsel­werk en het werk aan het natuursteen is voltooid. Inmiddels hebben wij na 5 jaar proce­de­ren ein­de­lijk vergun­ning gekregen om voorzetramen te plaatsen voor de glas-in-loodramen in de transepten en het hoog­koor. Alleen in de tamboer mogen die ramen niet aan de buiten­kant wor­den aan­ge­bracht, maar weer wel aan de binnen­kant.

Onderwijl blijft de ka­the­draal ons verrassen met name op het gebied van de kleur­rijke uitmonste­ring zowel binnen als buiten. De vorige keer ver­tel­den wij u, dat de voegen rond de baksteen in de doop­ka­pel blauw zijn geweest. Daar hebben we menig restant daar­van terug gevon­den. In die kapel brengen we de blauwe kleur in de voegen ook weer terug. Maar volgens het bestek van de bouw van de ka­the­draal moesten de voegen in het transept ook blauw gekleurd wor­den. Maar daar hebben nog geen enkel restant van terug­ge­von­den.

We hebben aan mevrouw Judith Bohan, die het kleuren­on­der­zoek tot nu toe tot volle tevre­den­heid heeft uitge­voerd, gevraagd daar ook naar te kijken. Dat doet zij ook bij de kas van het transeptorgel, dat vroe­ger ook anders was gekleurd en enige versie­ring gekend heeft. Af­han­ke­lijk van de re­sul­taten van dit onder­zoek wordt besloten die kleuren al dan niet terug te brengen.

Het angelustorentje

Verder blijkt er in het torentje, waar de angelusklok inhangt, een klokken­stoel gestaan te hebben voor twee klokken. Vanaf 1898 tot 1930 was deze toren de enige toren van onze ka­the­draal, van­daar. De kokken­stoel van ijzer is zover ver­gaan, dat de angelusklok niet meer geluid kan wor­den. Nu zorgt de ple­baan er hoogst per­soon­lijk voor, dat om 12 uur één van de klokken in de torens wordt geluid. En als niemand hem kan ver­vangen op dat tijdstip, moet u het zon­der doen.

Omdat de grote torens na 1930 ruimte genoeg boden voor klokken is er later geen behoefte of geen geld geweest in deze kleine klokkentoren weer een tweede nieuwe klok terug te hangen. Nu gaan we dat wel doen. De des­kun­digen hebben bepaald, welke toonsoort die klok moet hebben gelet op de andere zes klokken ( B1 voor de kenners!), en ver­vol­gens is de zoek­tocht naar een tweede handsklok en naar het geld daarvoor opgestart. Inmiddels is er uit­zicht op finan­cie­ring en is er ook een klok van de gewenste toonsoort gevon­den. Als de klok geplaatst kan wor­den, zult u dat let­ter­lijk en figuur­lijk nog van ons gaan horen!

De bis­schop­pe­lijke sacristie

Dat we langzamer­hand naar het einde van dit onder­deel van de res­tau­ra­tie toe gaan werken, blijkt aan het feit, dat de werk­zaam­he­den aan de koperen koepel al zijn opgeleverd en op 1 april dat is gebeurd met het interieur van de bis­schop­pe­lijke sacristie. Daar zijn de oor­spron­ke­lijke glas-in-loodramen weer te bewon­de­ren, die tij­dens de Schat­ka­mer­pe­rio­de waren afgedekt, en de parketvloer is weer piek fijn in orde gemaakt, zodat alle diensten in de Goede Week en met Pasen mede vanuit deze sacristie gedaan kon­den wor­den. Na Pasen kwam de pa­ro­chiesacristie aan de beurt om gerestaureerd te wor­den en die is nu ontruimd. Grote ver­war­ring bij ieder die daar gewoonte­ge­trouw naar toe gaat.

Vervolg op het hui­dige res­tau­ra­tie-onder­deel

Achter de schermen wordt volop gewerkt om te voor­ko­men, dat de res­tau­ra­tie van de ka­the­draal stil komt te liggen, nadat de nu in uit­voe­ring zijnde onder­de­len gereed zijn geko­men. Omdat de subsidie van de rijksover­heid dreigde te stokken, is er een brand­brief uit­ge­gaan naar de staats­secre­taris en de leden van de Tweede Kamer­com­mis­sie van Onder­wijs, Cultuur en Weten­schap (OCW).

Maar dat mocht niet baten. Hoewel in het Haar­lems Dagblad een bericht verscheen, dat de staats­secre­taris hoop­vol gestemd was over het verlenen van subsidie voor de ka­the­draal, lag er dezelfde dag een brief in de bus, dat hij geen geld voor de ka­the­draal kon geven en dat we nu onze hoop op de provincie Noord-Holland moesten stellen.

Hij had name­lijk het toekennen van monu­menten­geld voor gebouwen als kerken aan de provincies gede­cen­traliseerd. Ver­vol­gens zijn we na­tuur­lijk met de provincie gaan praten. Gelukkig begint het er naar uit te zien, dat er een oplos­sing voor dit probleem gevon­den kan wor­den. Maar we zitten nog volop in de onderhan­de­lin­gen daarover.

De ko­men­de maan­den

Naar het zich laat aanzien zal in ok­to­ber de res­tau­ra­tie van de transepten en koepel aan de binnen­kant voltooid zijn. Hoera want, hoe netjes de houten boven­bou­wen over het suppedaneum ook vormge­ge­ven zijn, we krijgen er toch een beetje genoeg van. Wat de finan­cie­ring betreft weten we bin­nen­kort meer. In ieder geval moeten we bewerkstelligen, dat we ons eigen aan­deel op weten te hoesten. Kortom: er valt nog heel wat te regelen en op te halen. In dat ver­band kan ik dan ook niet nalaten u op te blijven roepen geld naar ons over te maken. Dank aan allen (o.a. Kar­di­naal Simonis) die ons onder­steun­den.

Wij roepen u op ons te onder­steunen; het is echt nodig. Naar het zich nu laat aanzien zal de res­tau­ra­tie van hoog­koor en schip aan de binnenzijde even op zich laten wachten. Zo kan de li­tur­gie weer in volle luister opbloeien. Maar de res­tau­ra­tie gaat door.. aan de buitenzijde. Te beginnen met het hoog­koor. Als die voltooid is zullen koepel, transept en hoog­koor lekvrij zijn (nieuwe goten e.d.) zodat de vocht­plekken in de kerk rus­tig kunnen drogen voordat we de binnenzijde opnieuw gaan bij­schil­de­ren.

Al met al verlopen allerlei zaken naar wens MITS U ONS STEUNT. Uw bijdrage kan wor­den overgemaakt op het giro­num­mer van het Pa­ro­chie­bestuur St. Bavo: 92387 (of ING bank Haar­lem rek.nr. 65.44.94.312) onder vermel­ding: ‘bijdrage res­tau­ra­tie.’ Harte­lijke dank!

De mooiste toren van Neder­land

dat is toch wel de koepel van onze Bavo! U kunt tele­fo­nisch stemmen en zo bij de KRO onze Bavo promoten. Bel vlug: 035-6713490.