Veertigdagentijd

Hoop in tijden van beproeving

De Veer­tig­da­gen­tijd is be­gon­nen. Een tijd van inkeer, be­zin­ning en voor­be­rei­ding op Pasen. Veer­tig dagen lang wor­den we uit­ge­no­digd om stil te staan bij ons eigen leven, onze relatie met God en de wereld om ons heen. In een tijd van onzeker­heid en be­proe­ving kan deze periode een bron van hoop en kracht zijn.

Lijden en hoop in een ver­deelde wereld

Terwijl we ons voor­be­rei­den op Pasen, kunnen we niet voor­bij­gaan aan het lij­den in de wereld. Paus Fran­cis­cus, een her­der die ondanks zijn ziekte blijft getuigen van geloof en barm­har­tig­heid, roept ons op tot gebed en soli­da­ri­teit. Zijn kwets­baar­heid herinnert ons eraan hoe­zeer we Gods genade nodig hebben, zowel in ons per­soon­lijk leven als in de we­reld­wijde ge­meen­schap.

Het askruisje, dat op Aswoens­dag op ons voor­hoofd wordt getekend, is een krach­tig symbool van deze kwets­baar­heid en van onze hoop. Het herinnert ons eraan dat we stof zijn en tot stof zullen wederkeren, maar ook dat we in Christus nieuw leven mogen ont­van­gen. Dit teken spoort ons aan om nederig te zijn en onze blik te richten op Gods liefde en barm­har­tig­heid.

De span­ningen in het Midden-Oosten en de oorlog in Oekraïne blijven ons dage­lijks con­fron­teren met het onrecht en het men­se­lijk lij­den. De Veer­tig­da­gen­tijd nodigt ons uit om niet alleen stil te staan bij dit lij­den, maar ook om actief te zoeken naar wegen van vrede. Vasten­tijd is niet slechts een periode van ont­hou­ding, maar vooral een oproep om liefde en ge­rech­tig­heid tast­baar te maken in een wereld die zo’n ge­tui­ge­nis nodig heeft.

Een nieuwe gene­ra­tie op zoek naar geloof

Toch is er ook hoop. Ondanks de we­reld­wijde onrust en de uit­dagingen waar de Kerk voor staat, zien we een opmer­ke­lijke ople­ving van het katho­lie­ke geloof, vooral onder jon­ge­ren. Ini­tia­tie­ven zoals ExploreCatholic en tal­loze jon­ge­ren­groepen laten zien dat een nieuwe gene­ra­tie hunkert naar waar­heid, ver­die­ping en ge­meen­schap. Jonge mensen zoeken naar een authen­tiek geloof, naar een levende relatie met Christus en naar een Kerk die hen inspireert en uitdaagt.

Het askruisje, dat velen van hen bewust kiezen om te ont­van­gen, is voor hen niet slechts een traditie, maar een bewuste keuze om zich te verbin­den met Christus. Het is een teken van geloof, van toe­wij­ding en van een verlangen om in het dage­lijkse leven een verschil te maken. Deze Veer­tig­da­gen­tijd kunnen we ons laten in­spi­re­ren door hun en­thou­sias­me. Het geloof is geen achterhaalde traditie, maar een levende wer­ke­lijk­heid die steeds opnieuw mensen in vuur en vlam zet.

Een oproep tot actie

Laten we deze vas­ten­tijd aan­grij­pen om wer­ke­lijk een verschil te maken. Bid voor vrede, voor de zieken, voor hen die lij­den. Vast niet alleen door iets op te geven, maar ook door iets te geven: tijd, aan­dacht, liefde. Zoek de stilte, maar zoek ook de ont­moe­ting. Laat je in­spi­re­ren door de woor­den van de paus, door de moed van jonge gelo­vi­gen en door de oproep van Christus zelf: “Bekeer u en geloof in het Evan­ge­lie” (Marcus 1:15).

Wanneer we het askruisje ont­van­gen, dragen we niet alleen een teken van ver­gan­ke­lijk­heid, maar ook een belofte van vernieu­wing. De weg naar Pasen is een weg van hoop. Het Licht is sterker dan de duisternis.