Jongeren zijn niet de toekomst maar het heden
Pelgrims maken zich weer klaar voor vertrek uit Panama
Pelgrimage naar het veld
Zoals altijd gingen de WJD-gangers in een grote stroom naar het veld om te overnachten. Een relatief korte pelgrimage van 2½ km, waar we anderhalf uur over gedaan hebben. De tocht werd vergezeld door een hoop gezang in verschillende talen. Na de pelgrimage kwamen we aan op het veld.
We zaten relatief dicht bij het podium. Ook een klein groepje uit Soná, waar we het voorprogramma hadden zat bij ons op het veld. De Panamezen zijn steeds ontroerd over ons afscheid. Vele foto’s, vriendenverzoeken, uitwisselen van nummers en al volop aan het whatsappen ondanks de taalbarrière. Voor de meesten van ons voelt het een beetje apart als iemand die je een paar keer naar de kerk heeft gebracht jouw nummer vraagt en appt hoeveel hij je al mist of wanneer iemand waarmee je op de foto bent geweest je uitgebreid appt en in een groepsapp stopt met allemaal Panamezen. Blijkbaar hechten de Panamezen zich snel aan ons.
Vigilie - community creates opportunity
Op het veld aangekomen konden we rustig even wat bijkomen en spelletjes spelen. Na een ontspannen tijd begon de avondwake. De Aanbidding werd ingeleid door Paus Franciscus. Hij sprak over hoe we onze pijnen en moeilijkheden bij Maria mogen neerleggen. Zoals de heilige Alfredo ook zijn moeilijkheden bij Jezus neerlegde. Daarnaast sprak de paus over dat we educatie, werk, familie en gemeenschap nodig hebben om toekomst te creeëren. Gemeenschap zorgt voor kansen. Tieners schamen zich om bij Jezus aan te sluiten, maar zoals Don Bosco een gemeenschap van tieners verzamelde zo konden er weer kansen ontstaan. De paus moedigde ons nogmaals aan om in deze aanbidding onze pijnen en moeilijkheden bij Jezus neer te leggen.
De jongeren zijn niet de toekomst ...
Om zes uur ’s ochtends werden we met ongekend enthousiasme gewekt. De muziek staat vrijwel overal in Panama te hard dus op dit vroege uur leverde dat kleinere en grotere ochtendhumeuren op. Zo open en bloot met iedereen door elkaar is dat een interessant gebeuren. De ene persoon heeft een half uur tot een uur nodig om uit z’n slaapzak te komen en de andere persoon danst vanaf de eerste klanken al mee met de WJD-dansgroep.
Later op de ochtend hadden we de slotmis met de Paus. In zijn preek sprak hij over op missie gaan. We moeten als jongeren onze dromen blijven najagen anders worden het zwakke fantasieën. We moeten betrokken raken in de dromen voor morgen en er voor vechten, vechten voor je eigen ruimte. ‘Your space is today.’
“Jongeren jullie zijn niet de toekomst, we vinden dat leuk om te zeggen maar jullie zijn het heden. Leef de droom die God droomt niet morgen maar vandaag. Het zal je doen opstaan, doen bewegen, doen verwonderen. Open je voor de Heilige Geest, zodat er een nieuw Pinksteren op de wereld plaatsvindt.”
Aan het einde van de Mis smeekt de Paus bij Maria haar bescherming af voor de jongeren. Daarmee eindigt ook deze Mis met de aansporing en de woorden: ‘he aquí la sierva del Señor, hágase en mí según tu palabra.’ (Zie de dienstmaagd des Heren mij geschiede naar Uw woord, het thema van de WJD).
Carolien Hoogenboom
