Grote dankbaarheid aan Soná
Het strand van Panama
We worden streng in de gaten gehouden door de politie en brandweer van Soná. Man en macht wordt ingezet voor onze veiligheid. Dat betekent dat we niet buiten Soná mogen komen, niet alleen mogen lopen en een vrijwilliger moeten vragen mee te lopen naar de bank om te pinnen. Op onze dag met de gastfamilie wilden veel jongeren naar het strand van Panama. Met de organisatie viel daarvoor niks te regelen, maar toen Mgr. de Jong met de bisschop van Santiago hierover sprak werd het mogelijk. Als gevolg werd het strand gevuld met politie en brandweermannen. We hebben genoten van het zwemmen in de zee tussen de bergen en het voetballen op het strand omringd door palmbomen. Geweldig dat we dit mee mochten maken.
Dansen, dansen, dansen
Op onze laatste avond was het weer een groot feest. We begonnen met een lichtjesprocessie vergezeld van dans en gejuich. Aangekomen op het plein stond er een barbecue voor ons klaar. Tijdens het eten kregen we weer een folklorische dans te zien en aangesterkt door ons diner werden de Nederlandse en Surinaamse pelgrims door de Panamese te dans gevraagd. Vervolgens dansten we aan een stuk door zonder pauze. De nummers duren hier geen drie minuten maar tien minuten. Dat vergt een goede conditie. Het was mooi om te zien hoe de verschillende groepen zich mengden in deze dans.
Dankbaarheid
Vandaag verlaten we Soná en na de Mis was er een moment om onze ervaringen te delen. Elke ervaring werd begonnen met een woord van dank aan de vele vrijwilligers en gastgezinnen. Dankbaar voor de verbazingwekkende gastvrijheid, de vreugde en het wassen van kleren ook zonder dat daarom gevraagd werd. Ook de Panamezen uitten hun grote dankbaarheid in het geven van duizenden cadeaus. Er vielen vele tranen bij ons afscheid in Soná. We blijven verbonden in gebed.
Carolien Hoogenboom
