Nieuw-Vennep

Zater­dag 12 april 2014, van Heiloo naar Nieuw-Vennep

Het leek wel een beetje op het verhaal van de koning die een bruilofsmaal aanrichtte. (Mt. 22,1-14) We zou­den met onze vor­me­lin­gen meedoen op de laatste dag van de Pelgrimsloop op zater­dag 12 april. Mee­lo­pen van Egmond aan den Hoef tot Heiloo. En­thou­siaste reacties van vor­me­lin­gen en bege­lei­ders, maar uit­ein­delijk volg­den de afmel­dingen: hockey, scou­ting, muziekuit­voe­ring, waterpolo, de marathon in Rotter­dam. Uit­ein­de­lijk waren we nog met 6 man over.

Helaas; de kape­laan werd geveld door hooi­koorts en Anne verdraaide haar knie op vrij­dag­avond. Het werd dus een dele­ga­tie van 3 man: Stephan, zijn moe­der Patricia en ik als bege­lei­der. Maar hoe harte­lijk wer­den we welkom geheten door Guus Prevoo en de mensen van de Pelgrims­tocht. “Kijk naar wie er wel zijn!”, was de leuze en we gingen opgewekt mee op pad. Pratend en denkend over hoe je iets kunt betekenen voor anderen; hoe je de opdracht van Jezus om er te zijn voor anderen han­den en voeten kunt geven. Het werd een mooie tocht, met mooie gesprekken en met mooie natuur om ons heen.

“Volgend jaar wil ik weer!” zei Stephan meteen, maar de eer­lijk­heid dient te gebie­den dat ik niet weet of dat lag aan de gesprekken of aan de vier gezellige mei­den uit Delft die meeliepen en al snel contact had­den gelegd. Hoe dan ook: Na een mooie af­slui­ten­de vie­ring heeft Stephan de kaars in ont­vangst geno­men om hem de volgende dag in Nieuw-Vennep aanwe­zig te hebben.

Nieuw-Vennep, zon­dag 13 april 2014

Vandaag brandde de kaars al vroeg. Om half 9 was ons pa­ro­chiehuis “de Herberg” al vroeg domein voor de kin­de­ren om Palmpaasstokken te maken.

Een voor­beeld van er zijn voor anderen, want zo’n mooi versierde stok maak je na­tuur­lijk niet voor jezelf. “Ik was ziek en je hebt me bezocht”. Jong geleerd is oud gedaan. Na­tuur­lijk werd er ver­teld over de kaars en de reis die hij inmiddels had afgelegd en de kin­de­ren voel­den zich maar wat trots, onder­deel van zo’n groot en mooi geheel te zijn. Bij de intocht in de kerk waren er niet alleen Palmpaasstokken, maar ook de estafette­kaars, die een prominente plaats op het altaar kreeg.

Nieuw-Vennep, maan­dag 14 april

Hoe bij­zon­der kun je zijn? Vandaag brandde de kaars bij een bij­een­komst van maar 3 mensen: Nnaji, Naomi en ikzelf. Nnaji (15) en Naomi (11) doen Witte Donder­dag hun eerste communie en had­den vandaag hun laatste voor­be­rei­dings­bij­een­komst. Na­tuur­lijk met de Goede Week als centrale thema en zeker ook de Witte Donder­dag met als opdracht: “Doe dit om aan mij te denken”. Het mooie van het bespreken met al wat oudere kin­de­ren is, dat er ook ruimte is om zaken bre­der en dieper in te vullen. Hoe ge­mak­ke­lijk was dan ook het stapje te zetten van “Doe dit om aan mij te denken” naar de werken van barm­har­tig­heid en er zo net zoals Jezus zelf er ook te zijn voor anderen.

Het prach­tige hon­gerdoek van Sokey Edorh, dat in de kerk hangt hielp om er ook beel­dend op in te gaan.

Na 3 dagen Nieuw-Vennep gaat de kaars ver­der op reis en wordt hij in Hoofd­dorp afgeleverd. Hij heeft ons in elk geval geholpen ons verbon­den te voelen met velen. Hier in ons bisdom, maar ook in Sierra Leone.

Hans Bruijn­zeels