Syrië door de ogen van hulpverleners
Verslag uit het veld na vijf jaar conflict
Vijf jaar zinloze vernietiging
De bisschop van Haarlem-Amsterdam heeft de afgelopen maanden contact gezocht met religieuzen en anderen die praktisch werkzaam zijn in Syrië. Via het missiesecretariaat is ook praktische hulp aangeboden. Een van de contacten is de Jesuit Refugee Service (JSR). Zij stuurden ons een kort verslag. De aanleiding is de trieste vaststelling dat het conflict nu vijf jaar voortduurt.
Ruim 5.000 maaltijden per dag
“We hebben weer een trieste mijlpaal bereikt. We voelen ons uitgeput en onze hoop is klein. Een christelijke manier van leven is om nooit te wanhopen. We hebben geen keus. We moeten doorgaan met het helpen van iedere afzonderlijke Syrische broeder en zuster in nood totdat deze slachtingen stoppen.” Aan het woord is pater Nawras Sammour, Jezuïet. Hij geeft leiding aan de inspanningen van JRS in Syrië. Pater Sammour gaf zijn commentaar tijdens een werkbezoek aan de gaarkeuken in Damascus die tot nu toe dagelijks 5.200 maaltijden verzorgt voor ontheemden in acute nood. Het zijn de mensen die door omstandigheden gedwongen zijn om in provisorische onderkomens te leven in de buurt van het stadje Sahnaya.
De kracht van lokale hulpgroepen
Na vijf jaar is dit verwoestende conflict in een fase gekomen waarin een glimmer van hoop oplicht. Een nauwelijks zichtbaar licht in een duisternis van vijf jaar vernietiging en zinloze tragedie die de Syrische gemeenschap uit elkaar gescheurd hebben. Honderdduizenden zijn door geweld, ziekte en uitputting om het leven gekomen. Miljoenen hebben huis en haard verloren en zijn vluchteling in binnen en buitenland. Het land ligt in puin.
Sinds het begin van het conflict hebben groepen die in lokale gemeenschappen hun basis hebben hulp verleend. Ze overschreden daarbij sociale, culturele, stammen, sektarische en religieuze grenzen. Deze hulp werd alleen verleend op basis van de het criterium: de grootste nood. Na vijf jaar hebben deze groepen veel moeite om hun werk voort te zetten en vol te houden. Sommige gaan nog door. Zij zijn een hoopvol zaad. Het is nodig dat juist deze groepen de kans krijgen om hun ideeën te delen over hoe de versplinterde gemeenschappen weer samen kunnen komen. Hoe mensen geholpen kunnen worden om in een toekomstig Syrië samen te leven.
Hun inzet onze inspiratie
JRS is vooral actief in het verzorgen van onderwijs in de vluchtelingenkampen, zowel in Syrië als Jordanië, Libanon en Turkije. De hoop is dat kinderen van vluchtelingen aan het einde van dit jaar tenminste weer naar school kunnen. Internationaal zijn daarover afspraken gemaakt. Andere religieuzen zijn actief in Homs, Aleppo en nog op andere plaatsen. We hebben als Kerk een bijzondere relatie met mensen die letterlijk ‘ter plekke’ zijn.
Hun aanwezigheid vraagt grote persoonlijke offers en is risicovol. De moord op pater Frans van der Lugt op 7 april 2014 herinnert aan de uiterste consequentie die solidariteit kan vergen. Zij zijn met hun werk en aanwezigheid een getuigenis van compassie en nabijheid en een kritiek op de cynische politiek van grootmachten en nabuurlanden die dit conflict zo langdurig en vernietigend maken.
Vijf jaar Syrisch conflict legt de kwetsbare humanitaire kwaliteit van ons denken en doen bloot. De inzet, solidariteit en trouw van religieuzen en hulpverleners daar mag een voorbeeld en inspiratie zijn voor onze aandacht, inzet en solidariteit met vluchtelingen hier.
