80 Jaar Vrijheid - Joannes de Doperkerk Hoofddorp
Aan de kerk van de H. Joannes de Doper in Hoofddorp is naar aanleiding van de uitreiking van een Yad Vashem onderscheiding in 1998, een plaquette aangebracht om al die mensen te eren die onderduikers verborgen.
Schuilplaats
Hulp bieden in nood, ondanks gevaar voor eigen leven. In deze regio gebeurde dat op grote schaal toen vele polderbewoners tijdens de Tweede Wereldoorlog de moed hadden opvang te bieden aan joodse onderduikers. Wat doe je als je gevraagd wordt een joods jongetje van vier jaar te verbergen, omdat zijn leven gevaar loopt, alleen maar omdat het een joods jongetje is? Veel mensen stonden voor deze uiterst moeilijke beslissing. Ze worstelden, immers hun hart zei meteen ja, hun verstand liet ze vaak eerst nadenken. Want wat zou er gebeuren als het kind ontdekt werd? De Duitse bezetter zou geen enkel mededogen kennen: niet met het joodse jongetje, maar ook niet met zijn helpers en hun kinderen. Veel mensen lieten toch hun hart spreken, ze zeiden 'ja'. Een beslissing die grote gevolgen kon hebben. Ze vingen somtijds hele gezinnen op en er ontstonden uiterst hachelijke situaties . Door verraad hebben velen hun leven
verloren.
De moed van deze mensen, die bereid waren hun joodse medemensen opvang te bieden, mag niet worden vergeten. Karel Games legt hun hulpvaardigheid vast met dit onderduiktafereel. Het speelt zich af aan één van de Amsterdamse grachten, zoals hij het uit zijn eigen ervaring herinnert. Een moeder geeft haar kind weg aan vreemde mensen . In goed vertrouwen, voor de bestwil van haar kinderen. Maar haar hart wordt ongetwijfeld verscheurd.
Velen kregen, vaak postuum de Israëlische onderscheiding Yad Vashem, vanwege hun inzet voor het behoud van het leven van hun joodse onderduikers. Zij gaven inhoud aan de joodse uitdrukking : Wie één mens redt, redt de hele wereld.
Uit het boek "Bijbelse beelden in de polder.
