Bidweek voor de eenheid
We staan op de drempel van 2025. In dit jaar herdenken we wereldwijd dat het 1700 jaar geleden is dat het Concilie van Nicea gehouden werd. Op dit concilie (grote kerkvergadering) werd een geloofsbelijdenis vastgesteld die ook nu nog gebruikt wordt in onze christelijke kerken.
Er was behoefte om datgene wat wij geloven ook daadwerkelijk vast te leggen in een tekst die voor iedere gelovige belangrijk is. Ook werd op dat concilie de datum vastgelegd waarop het Paasfeest gevierd wordt: op de eerste zondag ná de eerste volle maan in de lente.
Concilie van Nicea
De verjaardag van het Concilie van Nicea was ook de aanleiding om in de jaarlijkse ‘Bidweek voor de Eenheid van de Christenen’ in januari deze keer voor het thema ‘Ja, ik geloof’ te kiezen. Al vanaf 1847 zijn er initiatieven om christenen van verschillende kerken samen te laten komen om te bidden voor de eenheid. In 1908 kreeg de Bidweek voor de Eenheid van de Christenen de vorm die we nu nog kennen. Een week lang komen christenen van verschillende kerken samen om te bidden en elkaar te ontmoeten. De teksten van die gebedsweek worden elk jaar door een groep betrokken gelovigen uit een ander land samengesteld. Dit gebeurt onder supervisie van de Wereldraad van Kerken en de Pauselijke Raad voor de bevordering van de Eenheid.
Gemeenschap van Bose
Voor de gebedsweek van 19 tot en met 26 januari zijn de teksten voorbereid door de zusters en broeders van de oecumenische monastieke gemeenschap van Bose in Italië. Deze gemeenschap is in 1965 gesticht op de dag dat het Tweede Vaticaans Concilie werd afgesloten. De zusters en broeders leven volgens de regels van het kloosterleven en heel voornaam in hun leven zijn het gebed en de arbeid die zij verrichten. Ongeveer 80 zusters en broeders maken deel uit van de gemeenschap. Zij zijn afkomstig uit verschillende christelijke kerkgenootschappen. Zo maken zij serieus werk van de bede van Christus: “Dat alle één mogen zijn!” Jaarlijks komen ongeveer 80.000 mensen naar Bose om een dag of enkele dagen door te brengen in de monastieke gemeenschap en met hen mee te bidden.
Dat allen één zijn!
Jezus bad dat zijn volgelingen de eenheid zouden bewaren: “Dat allen één zijn!” In de week van Gebed voor de Eenheid van de Christenen worden wij opgeroepen en uitgenodigd om onze band met Christus daadwerkelijk te versterken door ons gezamenlijke gebed. Met elkaar willen we dan als Christelijke Kerken laten zien dat wij een taak te vervullen hebben in de wereld. Waar verdeeldheid en tegenstellingen heersen is het een taak van christenen om de eenheid te bevorderen.
Ja, ik geloof
De tekst van het thema van de gebedsweek is gekozen uit het evangelie zoals het werd opgetekend door Johannes (Joh. 11, 17 - 27). In het verhaal van de opwekking van de gestorven Lazarus klinkt een licht verwijt van zijn zus Martha door: “Heer, als U hier was geweest, zou mijn broer niet gestorven zijn...” Jezus maakt duidelijk dat voor wie gelooft de dood geen einde is, maar een nieuw begin. Jezus spreekt dan heel duidelijk over de verrijzenis van degenen die in de Heer gestorven zijn. Vervolgens vraagt hij rechtstreeks aan Martha: “Geloof je dit?” En uit de grond van haar hart kan Martha zeggen: “Ja, ik geloof.”
Met elkaar bidden
In de Bidweek voor de Eenheid van de Christenen worden op veel plaatsen en in veel kerken gebedsdiensten gehouden om daadwerkelijk met elkaar te bidden en zo ook te laten zien dat we het verlangen naar eenheid serieus nemen. Laat het een uitnodiging zijn om zelf ook deel te nemen aan deze Week van Gebed, in een vorm die helpt over de drempel heen te stappen om elkaar echt te ontmoeten. Zo geven we ook gehoor aan het verlangen van Jezus: “Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals U in Mij bent en Ik in U, laat hen zo ook Ons zijn, opdat de wereld gelooft dat U Mij hebt gezonden!” (Joh.17, 21).
Jan Pieter Janssen, pr.
