Tweede zondag van de veertigdagentijd (C)
Zondag 24 februari 2013
gepubliceerd: woensdag, 20 februari 2013
“En zie, twee mannen waren met Hem in gesprek; het waren Mozes en Elia die in heerlijkheid verschenen waren en spraken over zijn heengaan, dat Hij in Jeruzalem zou voltrekken” (Lc.9,30 en 31).
De gedaanteverandering heeft in de christelijke traditie altijd een centrale plaats gehad. De orthodoxie kent een “Zondag van de Transfiguratie”. In de liturgie van Trente werd na de mis altijd een deel van de proloog van het Johannes-evangelie gelezen. De lezing (het "laatste evangelie") eindigde met het getuigenis: "Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, vol van genade en waarheid", een verwijzing naar de wonderlijke gebeurtenissen op de berg Tabor.
Deze verbeelden het centrale geheim van het christendom: de volheid van de tijden, de vervulling van het oude verbond, van de Wet en de Profeten, in de komst van de Messias. Het Woord, dat op de Sinaï Torah was geworden, is in Jezus Vlees geworden.
Van nu af is het ‘uitverkoren zijn’ niet langer een kwestie van erfelijkheid, maar van genade, de genade van het doopsel. Het nieuwe volk wordt geboren in aanwezigheid van de grote heiligen van het oude volk. Zij verschijnen in heerlijkheid, een voorafbeelding van hun verlossing door Jezus’ dood op Golgotha.
Dat is ook het onderwerp van het gesprek tussen Jezus en Mozes en Elia. In de Catechismus van de Katholieke Kerk staat over die verlossing onder meer: "door te sterven heeft Hij hem overwonnen, die de heerschappij had over de dood, dat is de duivel, en heeft Hij iedereen bevrijd die door angst voor de dood zijn hele leven in slavernij werd gehouden".
De essentie van de Tabor is het oneindige perspectief van het Leven. De Messias brengt geen ideale samenleving, geen volmaakte maatschappelijke structuren, maar veel meer: Hij vestigt het Rijk van God, in de wereld maar niet van de wereld.
De boeien waarmee de duivel de mens gevangen houdt zijn verbroken. Aan de christenmens is het om te worden wat hij, in de genade van het doopsel, is: een persoon zonder vrees, een medemens zonder menselijk opzicht, een schepsel in vertrouwelijke omgang met zijn Schepper.
wp
