Mijn wensen voor u in coronatijd
gepubliceerd: donderdag, 1 oktober 2020
De coronapandemie is zeker nog niet ten einde. Dagelijks zijn er nieuwe uitbraken in de wereld, dan hier, dan daar, en grote delen van Europa kleuren geel of oranje: veiligheidsrisico’s!
De scholen konden weer opengaan en ik wens alle kinderen en jongeren en hun leraren een goed en gezond nieuw school- of studiejaar toe! Ook de kerken in ons bisdom doen er alles aan om u goed en veilig te ontvangen, aan de hand van het protocol dat de Nederlandse bisschoppen met deskundige hulp hebben opgesteld. De coronatijd stelt ons voor uitdagingen, maar biedt ook een kans om God te ontmoeten.
Genadekans
Ik wens iedereen van harte toe dat deze coronatijd ook een genadekans mag zijn. Want voor veel mensen in onze samenleving geldt dat zij niet alle activiteiten weer kunnen oppakken zoals vóór de coronatijd: we moeten grote groepen vermijden, thuiswerken is voor velen de norm, niet alles voelt even veilig, de Nederlander bleef dichter bij huis in de vakantietijd en het uitgaansleven blijft nog steeds beperkt. Heel wat mensen voelen door die situatie weliswaar nog steeds een spanning in hun dagelijks leven en voor nogal wat mensen is het leven minder afwisselend en rustiger geworden. Maar dat kan ook een voordeel zijn.
Onrustig en opgejaagd?
“Het is Mijn Kerk; ga jij maar rustig slapen” sprak de innerlijke stem van Jezus tegen de pas gekozen paus Johannes XIII. Van paus Franciscus is bekend dat hij een beeldje van de slapende Sint Jozef in zijn privévertrekken heeft ter bevordering van zijn nachtrust.
Wie zich af en toe opgejaagd voelt door al het coronagedoe, zou eens even rustig kunnen gaan zitten, een paar keer diep ademhalen en die zorgen en die onrust bewust in de handen van de goede God mogen leggen. Doe als paus Johannes XXIII die na zijn pausverkiezing in 1958 nogal nerveus werd en niet kon slapen van de zorgen van de hele katholieke Kerk, die nu op zijn schouders waren komen te liggen: innerlijk hoorde hij een stem, de stem van Jezus die hem zei: “Angelo, Angelo (dat was zijn eigen roepnaam), de Kerk is niet van jou, het is Mijn Kerk; ga jij maar rustig slapen”. Beklemt het je? Benauwt het je, die coronapandemie? Geef het af, geef het over! We zijn in Gods hand! Laat je hart niet verontrust worden!
De unieke kans van de coronatijd
Als er minder drukte en afwisseling is in de coronatijd: prijs de Heer! Dat is een unieke kans om iets meer in je zelf te keren, te reflecteren, te overpeinzen en te bidden. Als alles heel snel gaat en er veel afwisseling is, leven we (bijna) vanzelf oppervlakkiger. Alles flitst dan voorbij, het een na het andere en dat is vaak te veel en het gaat te snel om het goed in je op te nemen. Maar op de momenten dat we langzaam gaan en meer in het moment leven - zoals dat ons kan gebeuren bij heel bijzondere gebeurtenissen van ons leven, bij vreugde en verdriet - gaan we meer de diepte in, we beleven alles anders, méér... en dat zijn de momenten die we niet vergeten en die ons iets te bieden hebben. Het grote manco van onze tijd is dat die snel gaat en veel afwisseling biedt, maar niet tot diepgang leidt.
Zonder woorden
Een gebed van overgave
Vader, Ik verlaat mij op U,
doe met mij wat Gij goedvindt.
Wat Gij ook met mij doen wilt,ik dank U.
Tot alles ben ik bereid, alles aanvaard ik,
als Uw wil maar geschiedt in mij
en in al uw schepselen:
niets anders verlang ik, mijn God.
Ik leg mijn leven in uw handen,
ik geef mij aan U, mijn God,
met heel de liefde van mijn hart,
omdat ik u bemin,
omdat het voor mij een noodzaak
van liefde is mij te geven,
mij zonder voorbehoud op U te verlaten,
met een oneindig vertrouwen:
want Gij zijt mijn Vader.
(Charles de Foucauld)
Het rustig zitten in de grote ruimte van een mooie kerk, misschien voor het tabernakel waar de Heer onder ons aanwezig is, kan een mens veel bieden. Je hoeft niet eens zo veel te zeggen, het mag woordeloos, eenvoudig. Je mag doen zoals die boer deed die steeds zo lang in de kerk zat en die antwoordde toen de pastoor van Ars hem vroeg wat hij daar deed: “Ik kijk naar Hem en Hij kijkt naar mij”. Dat is al genoeg! En ga er maar van uit dat Hij gaat werken in je ziel, als je daar zo rustig zit, wat bidt en overweegt, je zorgen bij Hem neerlegt. En dat is dan misschien ook wel een goed advies voor de coronatijd: geef wat meer tijd aan gebed, bijzonder het gebed van overgave, waarbij je je leven in Gods handen legt. En ga - als je kunt - wat vaker naar de kerk. Zo’n stille, rustige doordeweekse Mis heeft je veel te bieden. Je bent nooit alleen. De Heer is er ook, Hij is bij je.
Ik wens u vrede, rust, innerlijke vreugde, gezondheid in deze coronatijd!
+ Bisschop Johannes Hendriks
