Feestelijke migrantendag

Warme ontmoeting in geloof en een multicultureel feest in Heiloo

Bijna zes­hon­derd mensen uit de ver­schil­lende mi­gran­ten­ge­meen­schappen en hun gasten waren op zater­dag 18 juni 2016 bij de eerste inter­na­tio­nale vie­ring van deze ge­meen­schappen in ons bisdom.

De grote kapel van het Hei­lig­dom OLV ter Nood in Heiloo stroomde al vroeg aar­dig vol. Voor de vie­ring bestond gelegen­heid om het sacra­ment van boete en ver­zoe­ning te ont­van­gen, voor om half 1 de H. Mis in het kader van het Heilig Jaar van Barm­har­tig­heid aan­ving. Vele kin­de­ren met vlaggetjes van hun land of in kle­der­dracht liepen voorop in de kleur­rijke intrede­pro­ces­sie.

Hulp­bis­schop J.W.M. Hendriks als hoofd­cele­brant werd geassis­teerd door zeker 15 pries­ters uit de mi­gran­ten­ge­meen­schappen. In zijn ope­nings­woord sprak de hulp­bis­schop het woord ‘welkom’ uit in een aantal talen, en dat werd met applaus begroet! En ook in de gehele vie­ring klonken vele talen; zo waren de eerste lezingen in het Pools en het Spaans en de voor­beden in het Oegandees, Ghanees, Spaans, Suri­naams, Pools, Engels, en Indonesisch.

De hulp­bis­schop hield zijn preek in het Neder­lands en Engels met een stukje Spaans en vele koren zetten de vie­ring muzikaal en vocaal op hun eigen wijze prach­tig luister bij.

De goe­de­ren­col­lec­te (bestemd voor de dak­lo­zen van de zusters van Moeder Teresa) werd aan de hulp­bis­schop aan­ge­bo­den met een sier­lijke collecte­dans door de Indonesische ge­meen­schap. Het was in alle opzichten een fees­te­lijk geheel.

Maar vooral werd het een warme ont­moe­ting in ge­za­men­lijk geloof, en dat was de hele vie­ring door voel­baar.

Na de vie­ring ston­den bij het Juliana­kloos­ter koffie en thee klaar, en deelde een aantal ge­meen­schappen eigengemaakte hapjes uit hun culinaire traditie uit. Intussen was ook bis­schop J.M. Punt gearri­veerd om een deel van het pro­gram­ma mee te maken en vele pa­ro­chi­anen per­soon­lijk te begroeten.

De tuin van het klooster was met een grote luifel overdekt en er waren tenten opgezet, want het weer werkte niet helemaal mee. Toch viel er in de mid­dag bijna geen regen, wat ook goed nieuws was voor de mensen van de diverse kraampjes. Daar verkocht een aantal ge­meen­schappen spulletjes of eten, waren er zusters van de Vrouwe van alle Volkeren met fol­ders en had ook de Dio­ce­sane Caritas een in­for­ma­tiestand.

Er ston­den voor de mid­dag diverse optre­dens gepland, maar het pro­gram­ma is spon­taan omgegooid naar één groot feest van ver­bon­den­heid. Koren en dans­groepen van twee of drie ge­meen­schappen begeleid­den elkaar in een ter plekke bedacht optre­den, zowel binnen in de tuin­zaal als buiten. Het was gewel­dig!

Rond vijf uur ston­den er weer bussen klaar om de mensen naar huis te brengen. Wat een hart­ver­war­mend dag en volgens de aanwe­zigen het begin van een traditie. Zoals één van hen opmerkte: dit heette de Eerste Inter­na­tio­nale vie­ring, dus dat geeft hoop dat er ook een tweede komt!