Kou en ontbering voor WJD’ers

14 juli 2008

Goulburn, midden in de winter. Zo’n 2000 pelgrims vertoeven bijna de gehele dag in een ijskoude loods. De regen, snijdende wind en vrieskou hebben ze te trotseren. Af en toe laat de zon zich zien. Het voorprogramma van de Wereldjongerendagen in Goulburn: volop kou en ontbering!

‘Vreselijk, al die arme pelgrims!’ Een plaatselijke verkoopster van de speelgoedwinkel in Goulburn heeft er al velen voorbij zien komen. Ze gaan op weg om in de stad dikke truien, sjaals en handschoenen te kopen. Want niemand had gerekend op zulke barre weersomstandigheden. En de loods waar het programma plaatsvindt is nauwelijks verwarmd.

Extreem koud

‘Bijna nooit is het zo koud geweest als deze week.’ Vertelt Joshua White, een boer uit de omgeving. ‘Ik werk op het land en ik vind het heerlijk om in de buitenlucht bezig te zijn. Maar ik houd niet van deze weersomstandigheden. Dit is best extreem koud voor Australië. Normaal is het aangenamer, hoor.’

Omschakelen

Jeroen Goosen, de Nederlandse projectleider van de WJD, is goed op de hoogte van de situatie van zijn ‘schaapjes’. ‘Ik zie de vermoeidheid van de jongeren en voel de kou. In Nederland is het zomer, hier is alles precies andersom. Ook de tijden zijn anders: thuis is het nacht, hier is het dag. Dat is even wennen, even omschakelen.’

Genieten?

Het is koud, maar ondertussen wordt volop genoten. De zusjes van der Horst schrijven heel regelmatig in hun weblog en het is duidelijk dat zij (en velen met hen) enorm genieten van de sfeer en activiteiten.

Een van de verhalen van hun weblog: ‘We aten ons broodje op, maar het was vrij koud, dus zochten we een plekje op in de zon. Toen we daar gingen zitten verdween de zon vrijwel onmiddellijk. Jose besloot toen op een trappetje voor een gebouw te gaan zitten. Toen ging het vrij snel. Een man nodigde ons uit om naar binnen te gaan. Daar zaten we dan lekker warm bij de kachel. De man bleek voor een busbedrijf te werken en bood aan ons een rondtourtje te geven door Goulburn ’just to see some kangaroos’. Iedereen werd er stil van en we konden het niet echt geloven. Vijf minuten later zaten we echter echt in de bus en werden we rond gereden. We lagen bijna de hele rit in een deuk van het lachen. Is dit echt? Worden we straks niet naar een bloedafnamekamer gebracht? Worden we misschien ontvoerd? Dit kan niet goed zijn!! hihi De man was zo grappig! We reden langs the court room: ‘I've been here for 4 times’. We reden langs the police station: ‘I've been here 6 times’. We hebben helaas geen kangoeroe's gezien, maar wel een ontzettend leuk uurtje gehad. Waanzinnig!! We'll never forget that!’

Bron: www.wjd.nl en Sydney-weblog jongbisdomhaarlem.nl
Foto's: Katholiek Nieuwsblad / Michiel van Hout.
Meer foto's in de fotogalerij van Katholiek Nieuwsblad - WJD Vibes

Persdienst Bisdom Haarlem / Wim Peeters Print artikel


Voor het laatst gewijzigd: