Met de zegen van mgr. Punt loopt de Haarlems-Turkse zakenman Sedat Çakir komende weken een deel van de bedevaartsroute naar Santiago, en wel vanaf de Frans-Spaanse grens tot het beroemde bedevaartsoord. Çakir, zelf moslim, heeft zich ten doel gesteld om meer begrip te kweken tussen christenen en moslims. Als beheerder van de Turkse Ondernemersgids is hij sterk betrokken bij zakelijke activiteiten van Turkse Nederlanders en hun relaties in het moederland.
Mgr. Punt legt in zijn brief (zie hieronder) uit dat de pelgrimstocht naar het verre Westen, in de christelijke symboliek de plaats van de dood en het einde van de wereld, bedoeld is om zich te bezinnen en zich rekenschap te geven van gemaakte fouten. De bisschop noemt de pelgrimage van de heer Çakir “een bijzonder en overtuigend initiatief” en zegt hem zijn gebed toe. |
Dank voor uw bezoek. Het heeft mij getroffen dat u de openheid van hart en geest bezit om als Moslim aan een katholiek bisschop de pelgrimszegen te vragen voor een tocht naar Santiago de Compostella.U wilt hiermee een teken stellen van dialoog en vrede tussen onze godsdiensten. Ik heb dit zeer gewaardeerd. Zelf heb ik enkele jaren geleden zo’n teken gesteld door aanwezig te zijn bij een ramadan maaltijd van de Turkse gemeenschap in Amsterdam, waaraan ik goede herinneringen bewaar.
Echte dialoog en vrede kan alleen gebouwd zijn op wederkerigheid in alle opzichten. Een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella heeft binnen de katholieke traditie een bijzondere betekenis. Christelijke kerken zijn naar het Oosten gericht, de kant van de opgaande zon, van het Heilige, van Christus. Het Westen staat voor de plaats waar de wereld eindigt, en de dood begint. Aan de westkant heeft een kerk dan ook traditioneel een toren, als een burcht die de gelovigen moet beschermen tegen de duivel. Het roosvenster in de westtoren van veel kerken beeldt daarom vaak het Laatste Oordeel uit. In deze symboliek heeft een reis naar Santiago de betekenis van een tocht naar het uiterste westen van het Avondland, en daarmee van een bezinning op het einde van alle dingen en van het leven. In de middeleeuwen werd deze pelgrimstocht opgelegd aan misdadigers om hen te herinneren aan het Laatste Oordeel en hun zonden uit te boeten. Volgens overlevering heeft de apostel Jacobus de Meerdere hier gemissioneerd. Hij was de eerste apostel die gestorven is, als martelaar onder Herodes Agrippa (42 na Chr.) in Jerusalem. Zijn relieken zouden later naar Santiago zijn overgebracht.
In onze tijd maken steeds meer mensen deze pelgrimstocht. Zij doen dat niet alleen uit boete, maar ook om rust en bezinning te vinden, om nieuwe inspiratie op te doen of hun geloof te verdiepen. U voegt daar een nieuwe reden aan toe: Het stellen van een teken van verzoening en dialoog tussen Christendom en Islam. Het is een bijzonder en overtuigend initiatief.
|
Persdienst Bisdom Haarlem / Wim Peeters |
Voor het laatst gewijzigd: |