Antoon Eugène Delaere werd geboren op 7 november 1919 in Limeil bij Versailles, uit Vlaamse ouders. Hij trad bij de congregatie van de Heilige Harten in in 1939, en werd op 28 juli 1946 door de toenmalige hulpbisschop mgr. Suenens tot priester gewijd. Tot 1964 was hij als leraar verbonden aan een middelbare school in Kortrijk; in dat jaar volgde hij cursussen aan het Zuid-Amerikaans College in Leuven, waarna hij in het voorjaar van 1965 naar Colombia vertrok. In Bogotà werkte hij in de parochiezielzorg en het jongerenpastoraat. Hij werd er pastoor en vanaaf 1987 hield hij zich voornamelijk bezig met vormingswerk.

Hij werd verantwoordleijk voor de catechese van de Neo-catechumenale Weg. Opmerkelijk was dat in zijn parochie, in tegenstelling tot de gewone praktijk, geen sekten actief waren. Ook kwamen uit zijn gemeenschap veel roepingen voort, voor het priesterschap maar ook van lekenzendelingen, itinerantes, die over heel Colombia uitzwermden; momenteel telt de Kerk daar zzevenhonderd gemeenschappen van de Neo-catechumenale Weg.

In 1991 begon hij als geestelijk begeleider in het Redemptoris Mater Seminarie in Medellin. Eind 1996 moest hij om gezondheidsredenen terug naar Europa, en begin 1998 hervatte hij zijn werk als geestelijk begeleider, ditmaal in Nieuwe Niedorp.