Haarlem, 29 januari 2004

Met verslagenheid hebben de hulpbisschop en ik kennis genomen van het overlijden van mevrouw Margot Strack van Schijndel. Verslagenheid om haar heengaan en om de onvoorstelbaar korte periode waarin zij zo ernstig ziek werd. De schrik was dan ook groot toen ik haar vorige week in het ziekenhuis bezocht en haar zo zwak en uitgeput aantrof.
U verliest in haar een pastoraal werkster die een groot pastoraal hart had en haar mensen graag nabij wilde zijn. Zij heeft daarin veel voor u betekend en laat daarom een grote leegte achter.

Naast pastoraal werkster in uw parochie was zij ook voorzitter van het bestuur de Vereniging van Pastorale Werkers in het bisdom Haarlem. In die hoedanigheid heb ik haar gekend als iemand die de belangen van haar collega's hoog had en daar bij de leiding van het bisdom ook voor pleitte. Verschillen in kerkvisie en ambt zorgden voor pittige discussies, maar ook voor de groeiende openheid die onze laatste gesprekken kenmerkte.

Het is moeilijk te aanvaarden dat de Heer haar zo jong en in de bloei van haar leven naar Zich heeft teruggeroepen. En dit verdriet moet geuit worden en een plaats krijgen. Maar het is diezelfde Heer die ons doet beseffen dat we kinderen van de verrijzenis zijn, met hoop en zicht op dat eeuwige leven waarin Hij ons wil laten delen. Hij is het in wie wij ons geborgen mogen weten, die ons persoonlijk bij name noemt en deze schrijft in de palm van Zijn hand. Hij is het dus ook die ons zal troosten en bemoedigen en uiteindelijk alle tranen van onze ogen zal afwissen.

Ik wens u dan ook heel veel sterkte toe bij de verwerking van dit verlies en weet dat ik mij zeer met u verbonden voel in het verdriet om dit overlijden. Met u bid ik dat Margot geborgen mag zijn in de vrede en de rust van God, die zij zo graag heeft willen dienen.

Verbonden met u in Christus groet ik u, mede namens Mgr.Van Burgsteden,

+	Jozef. M. Punt
	Bisschop van Haarlem