Met deze gevoelens richt ik mij tot u en tot de andere bisschoppen, en ook tot de priesters en alle gelovigen van uw land, waarbij ik aan ieder met genegenheid een speciale groet zend.

"De bron van het leven van de Kerk is Christus in de Eucharistie; door Hem wordt zij gevoed en door Hem wordt zij verlicht" (Ecclesia de Eucharistia, 6). Deze eeuwige waarheid moet voortdurend worden bevestigd, in gebed overdacht worden, en in het pastorale handelen worden vertaald, in het licht van de leer van het Tweede Vaticaans Concilie. De Eucharistie is de bron van authentiek christelijk leven en vurige naastenliefde. Het is het Brood des Levens dat niet ophoudt om het Volk Gods op haar weg in de wereld te voeden. Het is de steun van de pelgrims op weg naar de hemel, het geheim van de heiligen die uit de Eucharistie de noodzakelijke kracht putten voor hun dagelijkse dienst aan de Kerk. In het hart van hun leven is Christus aanwezig, die onophoudelijk in het eucharistische geheim wordt aanbeden.

Het bijzondere eucharistische wonder van Amsterdam helpt om de verwondering voor de gave van deze werkelijke en blijvende aanwezigheid van Christus in de Eucharistie opnieuw te wekken. Het geloof in deze aanwezigheid komt ook tot uitdrukking in de aanbidding buiten de Mis. "Nauw verbonden met de viering van het Eucharistisch Offer" (Ecclesia de Eucharistia, 25). Deze vrome praktijk moet "geestelijk contact, stille aanbidding, in oprechte liefde voor Christus" worden, opdat de christenen en hun geloofsgemeenschappen zich werkelijk kunnen onderscheiden door de "kunst van het bidden" (ibidem). In deze geest worden ook de eucharistische processies authentieke getuigenissen van het geloof van het volk dat Christus volgt als herder en gids. Bovendien bidden de christenen voortdurend en met aandrang, overtuigd als zij zijn van de noodzaak zich te voeden met het Brood des Levens, opdat het nooit ontbreekt aan heilige dienaren van het altaar die bereid zijn om aan allen het voorbeeld te geven van een leven dat geheel en al met vreugde wordt geschonken aan God en de naaste.

Op deze inspannende weg moge Maria ons leiden en begeleiden, de "Eucharistische Vrouwe", in wier school wij ons nederig scharen. Ik roep haar voorspraak in, opdat de viering van dit vijfde eeuwfeest een authentieke ervaring van geloof en liefde moge zijn, die de gehele kerkgemeenschap, zoals de Maagd Maria, steeds meer beschikbaar maakt, om het eigen fiat voor Gods aanschijn te herhalen, en het Magnificat aan te heffen om God te loven en dank te zeggen, lof die vertaald wordt in concrete daden van naastenliefde.

Ik verenig mij graag met het vurige gebed van de diocesane geloofsgemeenschap, terwijl ik mij een pelgrim van hoop en vrede voel in de straten van uw stad, in nederige beschouwing van Christus, die aanwezig is in het Allerheiligst Sacrament. Ik bid Hem om licht en kracht voor de weg die de Kerk in Haarlem, in Nederland en in de gehele wereld moet gaan, en van harte verleen ik aan u, geëerde Broeder, en aan de gelovigen die aan uw pastorale zorgen zijn toevertrouwd, een speciale Apostolische Zegen.

Vaticaanstad, 10 maart 2004