Eén aspect blijft in de publiciteit wat onderbelicht. In Limburg werd (en wordt?) “Carolus Hoębe” aangeroepen bij de keuze van een jongen of meisje, net zoals Sint Anna, Sint Jozef en Sint Gerardus Majella.
Dit patronaat wordt beschreven in een lied dat de Venloos-Amsterdamse troubadour Harry Bordon (bekend geworden door het Limburgse ‘volkslied’ “Wie sjoen os Limburg is”) schreef (omstreeks 1954) over Marieke die wekelijks in Munstergeleen naar het kapelletje van Carolus gaat, eerst om te vragen en dan om te bedanken voor “unne gooje”.
| “ | En zoë geit Marieke baeje veur enne gooje en get gauw En ze zit zich bie Carolus allebei de kneen hoas blauw Zoe geit Merie geregeld, ’t is hoas iddere waek Noa ’t kepelleke van Carolus Hoębe urgend aan de baek En of ut noe ouk raegent, biej hitte en biej kou Geit os Merieke baeje veur enne gooje en get gauw.” |
Het gaat wat trager dan het “speed-daten” dat tegenwoordig door sommigen wordt geprefereerd, maar je hebt dan wel de zegen van boven.
