Bisdom Haarlem-Amsterdam










Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Bisdom Haarlem-Amsterdam op Twitter volg Bisdom Haarlem-Amsterdam op Facebook

Woord van de bisschop


Een nieuw Pinksteren

gepubliceerd: maandag, 9 mei 2016

Dit is een tijd voor diepere een­heid van alle chris­te­nen, voor radicalere soli­da­ri­teit met de armen, voor terug­keer naar God.

Op zon­dag 1 mei was ik bij de Heilig Bloed-pro­ces­sie in Alkmaar. Het is een oude traditie die enkele jaren gele­den in ere is her­steld. Ze gaat terug op 1 mei 1429. De pas gewijde pries­ter Folkert celebreert z’n eerste heilige mis. Hij is zenuwach­tig en morst van de geconsa­creerde witte wijn. Die veran­dert op de corporale in rood men­se­lijk bloed. Het wordt onder­zocht en door de bis­schop authen­tiek bevon­den. Later wordt op die plek de Grote Kerk van Alkmaar gebouwd. Jaar­lijks trekt een fees­te­lij­ke pro­ces­sie ter ere van het mirakel door de straten van de stad. Tot aan de Re­for­ma­tie. Tegen de diepste wens van de Heer in raken de chris­te­nen ver­deeld. In katho­lie­ke lan­den wor­den de pro­tes­tan­ten ver­volgd. In over­we­gend pro­tes­tantse lan­den de katho­lie­ken. Ook hier. De geuzen­hoofdman Sonoy trekt met zijn mannen Alkmaar binnen. Alle beel­den in de Grote Kerk wor­den stuk­ge­sla­gen, zes Fran­cis­ca­nen opgepakt, naar Enkhuizen gebracht, en daar gefolterd en vermoord. De pastoor en de kape­laan wor­den op de stenen brug opge­han­gen.

foto: Nico Graaf
Heilig Bloedprocessie in Alkmaar
Heilig Bloed­pro­ces­sie in Alkmaar

Maar gelukkig zijn de won­den geheeld. We zijn weer broe­ders en zusters van elkaar. Ook al zijn er nog verschillen, we hebben het­zelfde trinitaire Gods­beeld, en kunnen weer samen getuigen dat God bestaat, liefde is, en met ons door het leven gaat. En dat is cruciaal in een tijd waarin God uit het hoofd en het hart van zoveel mensen is verdwenen; een tijd ook waarin allerlei verwrongen gods­beel­den mensen tot haat en geweld brengen. Samen getuigen we met kracht dat de Schepper van het universum geen eenzame Almacht is, maar liefde en relatie in zich­zelf. Geen verre God ergens achter het universum, die toekijkt hoe wij hier op aarde wat aan­mod­de­ren, maar een God die zelf binnentreedt in onze ge­schie­de­nis, ons mens­zijn op zich neemt, onze lasten draagt, onze won­den heelt, en onze zon­den vergeeft. Een God die intens bemint, maar ook bemind wil wor­den. De heilige Fran­cis­cus heeft dat ooit diep ervaren, en rende daarna de straat op roepende ‘amor non amatur’, ‘de liefde zelf wordt niet bemind’. Enige tijd gele­den had ik een gesprek met een groepje ouderen. Plot­se­ling barste een oude vrouw in tranen uit. Het bleek dat zij door haar kin­de­ren volle­dig gene­geerd werd. Soms zag ze die op straat voorbijlopen, maar zij bestond niet meer voor hen. Een intens en diep verdriet. Het kan ons mis­schien enigszins doen beseffen hoeveel meer nog de eeuwige Vader door het ongeloof, de lauw­heid en onver­schil­lig­heid van zijn kin­de­ren gekwetst wordt.

Maria, bruid van de heilige Geest

Maar hoe­zeer ook we ons als chris­te­nen steeds meer met elkaar verbon­den voelen, er blijven nog enkele wezen­lijke verschillen, waar­van de Eucha­ris­tie en Maria wel de op­val­lendste zijn. Toch is ook hier bewe­ging. Ik kreeg ooit bezoek van een groepje jon­ge­ren uit de biblebelt. Zij wil­den een musical maken over Maria, en dachten waar­schijn­lijk: die bis­schop heeft iets met Maria, laten we eens met hem gaan praten. Ik heb hen uit­ge­legd dat wij als katho­lie­ken Maria echt niet als een soort godin vereren. Zij is een schepsel, maar met een onverge­lijk­ba­re waar­dig­heid. Als je gelooft, heb ik hen gevraagd, dat Jezus de mens­ge­wor­den Liefde is, in wie ‘de Godheid in zijn vol­heid woont’, zoals de Bijbel zegt, kun je dan aan­ne­men dat de eeuwige God een vrouw nodig had opdat zijn Zoon geboren kon wor­den, en dat zij daarna weer kon gaan? Dan maken we van Maria een soort ‘draag­moe­der’. Als we Jezus aanbid­den als de Zoon van God, dan moeten we toch aan­ne­men dat er een unieke en blijvende relatie bestaat tussen de Drie-ene God en dit meisje. Dat is de basis van al onze Maria­ver­ering. Vanuit die diepe een­heid met Gods heilige Geest kon de Zoon haar op het kruis in Johannes tot Moeder geven aan alle mensen van alle tij­den. De jon­ge­ren waren het er mee eens en vroegen alleen: “Waarom hebben wij dat niet?” Ik heb uiter­aard geant­woord: “Vraag dat maar aan jullie dominee.” Waar het Maria betreft, zien we bij de Re­for­ma­tie een nieuwe open­heid.

Het won­der van elke dag

Met de Eucha­ris­tie ligt het mis­schien wat moei­lijker. “Dit is mijn Lichaam… Dit is mijn Bloed”, zegt de Heer bij het laatste avondmaal. We nemen Hem bij zijn woord. “Wie mijn vlees niet eet en mijn bloed niet drinkt, heeft het leven niet in zich”, had Hij eer­der al gezegd, “want mijn vlees is waar­lijk voedsel en mijn bloed is waar­lijk drank.” Deze woor­den gingen velen te ver. “Wie kan die taal nog verdragen”, klaag­den ze en lieten hem alleen. Het is alle eeuwen door een ergernis voor het men­se­lijk verstand ge­ble­ven. We proberen het, soms ook zelfs katho­lie­ke theologen, zo uit te leggen dat we er rationeel iets mee kunnen. Maar dan lossen we het mysterie op, let­ter­lijk, en maken ons eigen beperkte denk­ver­mo­gen tot maatstaf van Gods won­der­macht. Hier­voor waar­schuwde kort­ge­le­den de paus: “Zonder besef van Gods Almacht en Majes­teit, dringen we de reali­teit onze eigen men­se­lijke wet­ma­tig­heid op.” We hoeven niet alles te begrijpen met ons verstand. Som­mi­ge dingen van God gaan het onein­dige te boven, en zijn alleen te vatten met het hart. Zoals een God die in zijn liefde

zover gaat dat Hij zich­zelf maakt tot voedsel voor de mens. Een eucha­ris­tisch mirakel als in Alkmaar, in Am­ster­dam, recente­lijk in Polen, en op zoveel andere plaatsen in de wereld is alleen maar een hulp­mid­del voor ons wankele geloof. Laten we het als zodanig dank­baar aan­vaar­den. De Geest zal uit­ein­delijk ook hier een­heid brengen.

Een nieuw Pink­ste­ren?

We kunnen het ons niet meer per­mit­te­ren om ver­deeld te zijn. Het is een wonde in het hart van de Heer, en een verzwak­king van onze missie. De wereld heeft recht op een krach­tig ge­za­men­lijk ge­tui­ge­nis. Te erns­tig is de situatie in de wereld, te groot de gevaren die ons bedreigen, te luid­ruch­tig de geest van haat die in allerlei vormen mensen tegen elkaar opzet.

Dit is een tijd voor diepere een­heid van alle chris­te­nen, voor radicalere soli­da­ri­teit met de armen van deze wereld, een tijd voor omme­keer en terug­keer naar God, die met onein­dige liefde op ons wacht. De laatste drie pausen hebben allen ge­spro­ken over en gebe­den om een ‘nieuw Pink­ste­ren’, een bij­zon­dere gave van Gods heilige Geest, die alleen de diepe won­den van onze tijd kan helen en vrede brengen. Maria was temid­den van de apos­te­len toen de Geest kwam. De mei­maand is haar maand. Als we haar groot­heid erkennen en haar bemid­de­ling inroepen, zal ze ook nu bij haar Zoon won­de­ren bewerken van red­ding, ver­zoe­ning en vrede, in de wereld en in ons eigen leven. In die zin wens ik u allen een gezegend Pinkster­feest.



+ Mgr. dr. Jozef M. Punt
Bisschop van Bisdom Haarlem-Amsterdam
overzicht van bijdragen:
zondag, 24 maart 2024Het leven overwint de dood
zondag, 28 januari 2024Het mysterie van het kwaad
woensdag, 20 december 2023Vrede op aarde?
donderdag, 2 november 2023Wat gaan we stemmen?
donderdag, 7 september 2023In Gods naam samenkomen
donderdag, 6 juli 2023De stilte in
donderdag, 4 mei 2023Door welke geest laat je je leiden?
donderdag, 2 maart 2023Vasten?
donderdag, 19 januari 2023Verwelkomen - Nabij-zijn - Begeleiden
donderdag, 15 december 2022De stijl van Jezus
donderdag, 6 oktober 2022Vrouwen in de Kerk
donderdag, 4 augustus 2022Leren uit het verleden
donderdag, 2 juni 2022Moedig en principieel
donderdag, 7 april 2022Oog voor het wonder
maandag, 28 februari 2022Aan het begin van de veertigdagentijd
dinsdag, 25 januari 2022Bedankt!
donderdag, 23 december 2021Vrede op aarde
woensdag, 1 december 2021Advent
maandag, 1 november 2021Allerzielen
zaterdag, 28 augustus 2021Geluk
donderdag, 1 juli 2021Vrijheid
maandag, 3 mei 2021Mei - een maand voor Maria
donderdag, 1 april 2021Paasboodschap 2021
donderdag, 4 maart 2021Geïnspireerd leven in dienst van God en mensen
donderdag, 21 januari 2021Paus Franciscus nodigt ons uit...
donderdag, 17 december 2020Toch wordt het Kerstmis
donderdag, 1 oktober 2020Mijn wensen voor u in coronatijd
donderdag, 6 augustus 2020Onze nieuwe bisschop
maandag, 1 juni 2020Brief van Mgr. Hendriks
dinsdag, 5 mei 2020Bevrijdingsdag en geen vrede



Bisdom Haarlem - Amsterdam • Postbus 1053 • 2001 BB  Haarlem • (023) 511 26 00 • info@bisdomhaarlem-amsterdam.nlDisclaimerDeze website is gerealiseerd door iMoose